Je wil je baan goed doen, de opvoeding van de kinderen moet bij voorkeur perfect, je huis moet gezellig en schoon zijn, de was uiteraard gestreken en wel in de kasten, gezonde boodschappen voor een gezonde maaltijd elke dag, je sociale contacten verdienen jouw aandacht en eigenlijk vind je voldoende slapen ook belangrijk.
Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf helder.
Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.
Dan willen de kids nog geholpen worden met hun huiswerk, je partner wil met je praten over dat project waar hij mee bezig is, de hond moet uitgelaten en als je vandaag ook met bestek wil eten moet de vaatwasser eerst nog leeg geruimd terwijl je met je andere hand het eten maakt. Je mag geen feestje missen en als vrienden wat gaan drinken hoor jij daar natuurlijk bij te zijn. Eigenlijk zou je ook moeten sporten omdat het gezond is en naar een meditatiegroep omdat het je zo goed doet, maar ja, je kan niet alles tegelijk.
Waar hebben wij toch het idee vandaan gehaald dat we constant bezig moeten zijn? Natuurlijk zijn er een aantal dingen die dagelijks terugkeren en die “moeten” gebeuren. Ook hier zet ik moeten al tussen aanhalingstekens, want uiteindelijk zijn het allemaal keuzes. Maar waar ik het in dit stuk over wilde hebben is het virus waar we elkaar mee aansteken: als je niet van alles en nog wat te doen hebt, druk-druk-druk bent, dan hoor je er niet meer bij. Maar WAAR hoor je dan niet meer bij?! Dat is het deel van dit virus dat ik niet helemaal begrijp.
Dat kan heel goed aan mij liggen hoor, ik ben nooit erg goed geweest in clubjes en erbij horen, toen ze bij de scouting na drie weken nóg steeds niets hadden gedaan wat ik leuk vond had ik het wel weer gezien . Maar in dit geval kom ik maar niet van het gevoel af dat het iets is waar je toch helemaal niet bij WIL horen?
In veel gezinnen slaat dit virus al op jonge leeftijd toe, de kinderen moeten vooral op pianoles, voetballen, de hobbyclub, paardrijles en hockey, ze moeten veel vriendjes en vriendinnetjes hebben, geen verjaardagspartijtje overslaan en natuurlijk moet hun huiswerk gemaakt worden en moeten ze naar school. En ow ja, voldoende slaap is ook belangrijk. We worden al grootgebracht met dit virus, dus dat we daar nu nog steeds mee leven is niet zo gek. Als je kind niet overal bijhoort en vele talenten laat zien hebben we een probleem.
Maar wat als je niet zo goed bent in die clubjes, geen belangstelling hebt voor het geklets in de lokale kroeg, je niet lekker voelt in de massa en geen behoefte hebt aan de verplichte feestjes? Wat als je tijd in stilte door wilt brengen omdat je weet dat je daar meer uithaalt dan uit al die opgelegde plichtplegingen? Tja, dan hoor je er niet bij. Dan ben je een soort buitenaards wezen dat niet echt leeft of straalt….
Maar wie bepaald de norm voor dat “echt” leven en wie bepaald hoe dat stralen eruit moet zien? In een eerder artikel heb ik al eens geschreven dat het spektakel van de buitenwereld je steeds minder fascineert wanneer je de rust in jezelf kunt vinden. Wanneer je de aandacht en bevestiging van de buitenwereld niet meer nodig hebt om je gelukkig te voelen. In de stilte en jezelf vind je alle antwoorden waar je naar zou kunnen zoeken.
En natuurlijk doe je daarnaast de dingen die je graag doet, maar die doe je omdat je het prettig vindt, omdat je daar voldoening in vindt. Niet om bevestiging te vinden of omdat je je verplicht voelt of om ergens bij te horen. We leggen elkaar druk op om toch maar vooral overal bij te zijn en heen te gaan, maar misschien kunnen we elkaar beter leren om te luisteren naar jezelf en te doen wat goed voelt. Misschien is dat dan een feestje en een café minder en een rustige avond met een goed boek meer.
Je hoeft niet steeds in actie te zijn, je hoeft je niet schuldig of bezwaard te voelen als je even “niets” doet. Je hoeft niet te voldoen aan het flitsende facebook of instagram-leven en je mag gewoon “nee” zeggen wanneer je geen zin hebt om iets te doen wat anderen met veel enthousiasme brengen. Je bent geen slecht of minder leuk mens als je niet aan alle verzoeken voldoet en op iedere vraag ja zegt. Je mag gewoon naar je eigen gevoel luisteren en als dat zegt dat je geen behoefte hebt aan de turbulentie in de buitenwereld is dat helemaal oké.
Geniet van de stilte en van wat daar te vinden is.
