Dat kleine stemmetje in jezelf is GROOTS. Héél groots. Die zorgt er vaak al jaren voor dat je niet doet wat je werkelijk wil doen. Datgene wat je vanbinnen voelt als je grootste droom, je droomleven. Steeds als je erover denkt om een stap in die richting te zetten, weerhoudt dat stemmetje je ervan om het ook echt te doen.
Als twijfel en vurig verlangen zich paren, wordt de mystiek geboren.
Friedrich Nietzsche, Duits dichter en filosoof 1844-1900
Ik heb hem Repelsteeltje genoemd. Klinkt vreemd? Dat is het waarschijnlijk ook, maar het komt doordat hij zo’n enorme lol heeft in het saboteren van andermans plannen. Wat de molenaarsdochter die inmiddels koningin was ook probeerde, hij was zo zeker van z’n plannetje dat hij gemeen gniffelend door het bos danste. Zo ben ik hier -inmiddels al lang geleden- aan gekomen en als dat stemmetje gewoon een naam heeft heb ik zijn plannetjes sneller door. En ik weet dat hij zichzelf uiteindelijk verraad…… Hij is de personificatie van angst en onzekerheid en het is in zijn belang om zijn baantje -het zaaien van twijfel en angst- veilig te stellen.
Hij wil graag dat alles blijft zoals het is, dat is veilig en bekent en in die omstandigheden kan hij z’n werk het makkelijkst doen. Wanneer je zelf een zaadje plant in de vorm van een idee, een wens of droom, dan zaait hij er een hele kring van angst en twijfel-zaadjes omheen die al snel jouw kwetsbare nieuwe zaadje overwoekeren, nog voordat het echt kon ontkiemen. Hij slaat het zand van z’n handen en gaat er zeer tevreden bij zitten, wetende dat hij je nieuwe zaadje al heeft vermorzeld voordat het iets kon worden. We hebben allemaal het sprookje wel eens gezien en kennen zijn zelfingenomen gegniffel.
Maar zodra je zijn werkwijze begrijpt zijn er mogelijkheden om hem het zwijgen op te leggen, of op z’n minst een goed gesprek met hem te hebben. Je weet inmiddels dat hij een aanhouder is, dus simpel negeren werkt niet. Alles wat je probeert weg te stoppen, gaat alleen maar harder om aandacht roepen, dat geldt ook voor dat stemmetje. In dit geval kun je beter zorgen dat de grond voor zijn zaadjes van angst en twijfel niet vruchtbaar is. Denk eens na over de angst en twijfel. Is die gegrond? Gebaseerd op waarheden? En van deze tijd, of stamt het af van ervaringen uit het verleden die nu al lang niet meer van toepassing zijn.
Je zal tot de conclusie komen dat hij helemaal geen krachtige zaden gebruikt. Het is allemaal ouwe meuk, ergens opgeduikeld waar het nogal stoffig was, er was daar duidelijk lange tijd niemand geweest. Ondertussen heb je ook de grond waarin hij die zaden wil planten erg onvruchtbaar gemaakt. Door goed naar jezelf en je talenten te kijken, naar alle redenen die je hebt om er alle vertrouwen in te hebben dat je plan gaat slagen. Nu kan Repelsteeltje zijn zaden wel gaan planten, maar die zullen geen van allen nog ontkiemen, laat staan iets overwoekeren. Alle ruimte voor jouw zaadje om uit te groeien tot een prachtige plant. Maar, blijf allert want het is een doorzetter, hij zal het blijven proberen. Hier en daar zal er ook wel eens een zaadje ontkiemen, maar dat trek je gemakkelijk met wortel en al uit de grond als je alert blijft en er snel bij bent.
Je zaadje is al ontkiemt en heeft de ruimte om te groeien. Nu ben jij degene die voor het jonge plantje moet zorgen, zodat het kan uitgroeien tot een sterke plant, een grote struik of een enorme boom. Kijk wat het nodig heeft, waar het om vraagt en zorg dat het dat krijgt. Blijf het onkruid in de omgeving wieden en jouw plantje met liefde en zorg omringen. Op deze manier heeft dat stemmetje echt het nakijken, hoe je het ook noemt!
