Stoppen met wat je ONgelukkig maakt.

In het vorige artikel hebben we gezien dat alle resultaten in je leven een gevolg zijn van de zaadjes die je zelf hebt gepland. Natuurlijk gebeuren er ook dingen om je heen waar je geen invloed op hebt, maar je hebt wel invloed op de manier waarop jij kiest daarmee om te gaan. En die hebben we vaak nogal ingewikkeld gemaakt. We kiezen nogal makkelijk voor stress, zorgen, onrust en spanningen.

“Als iemand zich ongelukkig voelt, laat hij dan beseffen, dat dit alleen door hemzelf komt.”

Epictetus, Romeins stoïcijns filosoof 50-130

Van nature zijn we vrolijk, ontspannen, blij en tevreden. Als je kijkt naar jonge kinderen dan zie je onbevangen vrolijkheid en een totaal ontspannen houding ten opzichte van het leven en elkaar. Ze leven nog met het vertrouwen dat alles goed komt. Pas later leren ze dat er allerlei geschreven en ongeschreven wetten zijn die al die vrolijkheid en onbevangenheid de kop in drukken en dat het nog niet zo zeker is dat alles goed komt. Ze worden geconditioneerd voor een wereld die moeilijk en hard is, waarin je hard moet werken en dan heel misschien als je geluk hebt iets kan bereiken. Geen wonder dat ze massaal in mineur zijn tegen de tijd dat ze de twintig jaar hebben bereikt….

Maar waarom leren we ze dat? 

Het antwoord op die vraag is meestal “omdat ze voorbereid moeten zijn op de wereld zoals die is”. Maar nu vraag ik me wel af of die wereld echt zo moeilijk ís, of dat we die zo zien omdat dat de zienswijze is die we krijgen aangeleerd? Zouden we niet een heel andere wereld ervaren als we kregen aangeleerd dat alles mogelijk is, dat je alles kan bereiken wat je graag wil en dat je je werkelijkheid kleurt met de gedachten die je erover hebt? Dat je altijd een keuze hebt, vooral in hoe je naar dingen kijkt en hoe je daarop reageert?

Opvoeden is voorleven.

Kinderen doen niet wat je zegt, ze doen wat ze jou zien doen. Ze nemen niet alleen jouw gedrag en reacties over, maar die van iedereen om hen heen. En wat zien ze iedereen doen? Stressen, tobben, zorgen maken, ongerust zijn, angstig zijn, geen vertrouwen hebben, boos worden en teleurgesteld zijn. Ze zien mensen elkaar in de haren vliegen, elkaar geen ruimte en vrijheid gunnen. Ze zien iedereen voordringen omdat we bang zijn iets tekort te komen. Ze zien ons gehecht zijn aan alles wat we hebben, uit angst het te verliezen. Ze zien jaloezie en wantrouwen naar alles en iedereen.

Ze krijgen maar heel weinig te zien dat mensen onbevangen vrolijk zijn. Dat iemand totaal ontspannen blijft in een moeilijke situatie omdat ze leven in het vertrouwen dat alles goed is en komt. Dat mensen hun dromen waarmaken hoe gek die ook mogen lijken. Dat mensen mediteren of met schrijven hun geest tot rust brengen. Of dat mensen zichzelf genezen door te luisteren naar de signalen die hun lichaam geeft en begrijpen dat dat lichaam en die geest één geheel vormen.  Ze zien te weinig mensen die elkaar onvoorwaardelijk het allerbeste gunnen omdat er meer dan genoeg is voor iedereen. Of dat iemand met gedrevenheid en focus elk doel kan bereiken dat hij of zij zich stelt. Dát zien ze niet vaak en krijgen ze dus niet als normaal aangeleerd.

Stoppen met wat je ONgelukkig maakt.

Terwijl we uiteindelijk allemaal hetzelfde nastreven; gelukkig zijn, lijken we dat niet zo goed te kunnen vinden. Daarmee leren we elke volgende generatie om de wereld te zien als een bedreigende plek waarin het moeilijk is om jezelf staande te houden.

Maar we hoeven eigenlijk niet eens op zoek naar dat geluk, want van nature waren we dat al. We moeten dus op zoek naar datgene waarmee we dat geluk de kop indrukken. We moeten stoppen met datgene wat dat geluk in de weg staat. Stoppen met wat je ONgelukkig maakt. En dat is stoppen met negatief denken. Stoppen met denken in tekorten en je zorgen maken over wat je zou kunnen verliezen. Stoppen met denken dat anderen jou iets aandoen, of denken dat ze je iets afnemen.

Als je kunt leven zonder al deze negatieve gedachten en zonder dat geloof in tekort en gebrek, dan geef je je natuurlijke geluk weer alle ruimte en vrijheid. Het is als een balletje in het water; als jij dat niet de hele tijd onder water drukt, plopt het vanzelf naar de oppervlakte.

Stop dus met dat balletje onder water drukken!