Je vormt je ervaringen met het verhaal dat jij jezelf erover vertelt. “Alwéér?! Dat is de derde keer dat je die zin herhaalt“. Ja klopt. En het liefste zou ik dat nog driehonderd keer doen, net zo lang totdat iedereen de essentie ervan tot in elke cel voelt en begrijpt. De meesten van ons leven namelijk nog steeds alsof er geen eind aan kan komen en velen leven achter de feiten aan in plaats van die zelf vorm te geven.
Een deadline is een negatieve inspiratie, maar dat is altijd nog beter dan helemaal geen inspiratie.
Rita Mae Brown, Amerikaans schrijfster 1944-
Hoe vaak heb je al dingen die je wél graag wil doen toch uitgesteld? Hoe vaak heb je jezelf al betrapt op gedachten als “Wanneer ik……. (genoeg geld heb, meer tijd heb, een ander huis heb, de juiste partner heb, mijn opleiding afgerond heb, ander werk heb, enz. enz. enz.) ….dán ga ik het écht doen“? Alsof je het eeuwige leven hebt en alles wat je graag zou willen wel kan wachten tot St. Juttemis?!
Spoiler; je hébt niet het eeuwige leven, het leven heeft een deadline!
Dus met wachten op al die verhalen die je jezelf vertelt, waarom dingen nú niet kunnen, maar wel met St. Juttemis ga je er niet komen. Want met St. Juttemis zijn er weer andere verhalen, vermoedelijk met dezelfde strekking. Ook dit is auto-suggestie. Je maakt jezelf van alles wijs en als je dat maar blijft herhalen ga je het nog geloven ook. Heel vaak zijn deze verhalen in het leven geroepen om de ware reden dat je iets -nog- niet doet te verhullen. Je vindt het eng, je bent bang dat het niet lukt, je vreest de kritiek van vrienden en familie, je bent niet sterk, goed, snel, handig, mooi, of slim genoeg.
Ga eens kijken naar díe verhalen. Waar komen die vandaan? En zijn ze überhaupt waar?! Negen van de tien keer zijn al deze twijfels, angsten en onzekerheden ook gewoon verhaaltjes die je jezelf vertelt. Ooit opgepikt doordat er iets niet meteen lukte, je net te laat was of er iemand stevige kritiek had waar je van schrok. Slechts verhaaltjes, maar ook die werken als een placebo; ze leveren het verwachte resultaat op. En dat is niet het resultaat waar je iets aan hebt. Vertel jezelf dus een ander verhaal!
Ergens in de toekomst….
Kansen gaan voorbij als je ze niet grijpt. Jij denkt misschien “dat doe ik nog wel een keer“, maar je krijgt geen enkele garantie dat die gelegenheid zich weer voordoet. Uiteindelijk bereik je een leeftijd waarop je geen bokkensprongen meer maakt en aan het eind van het liedje ga je dood! Het leven is NU, de kansen zijn NU en je laat je weerhouden door gedachten uit het verleden die je richt op één of ander punt in de toekomst?!
Al lijken die verhalen die je jezelf vertelt nog zo waar, dat zijn ze alleen maar omdat jij ze hebt herhaald totdat ze in je onderbewustzijn wortel hebben geschoten en van daaruit de verwachte resultaten creëren en jij kunt zeggen “Zie je wel“. Maar hetzelfde placebo-effect zou optreden bij de tegenovergestelde verhalen. De verhalen waarin je het wél doet, wél kan, wél waarmaakt en je niet aan jezelf twijfelt. Ook dan kun je zeggen “Zie je wel”. Alleen heb je dan je doel bereikt, je dromen waargemaakt en gedaan wat je graag wilde doen!
Ga eens kritisch kijken naar wat je jezelf allemaal vertelt….
Voor wat hulp bij bewustwording kun je kijken op deze pagina!
