Oké zullen we stoppen?

Oké zullen we stoppen?Stoppen met tv kijken, stoppen met kranten lezen en stoppen met het volgen van journaals…? Ik snap dat we allemaal op de hoogte willen zijn van wat er allemaal gebeurd in de wereld hoor, maar dit doet echt helemaal niemand goed. We rénnen van de ene crisis in de andere. Van aandelencrisis naar klimaatcrisis, van financiële crisis naar vluchtelingencrisis, van crisis op de huizenmarkt naar crisis in de (jeugd)zorg en van coronacrisis, via energiecrisis naar de stikstofcrisis. En ik ben er vast nog een paar vergeten….

“Wie wind zaait, zal storm oogsten.”
Hosea Ballou, Amerikaans predikant en theologisch schrijver 1771-1852

Niemand voelt zich nog onverdeeld goed, we leven allemaal met het gevoel dat de volgende donkere wolk niet ver weg is. En die wordt dan ook steeds met veel ijver aangekondigd door de overheid en media. Maar dát veroorzaakt dus een vicieuze cirkel. We lezen erover, we kijken ernaar, we denken eraan en we praten erover. En dan zijn we verrast dat die collectieve focus ook gevolgen heeft. Als we met zo ongeveer de complete wereldbevolking alle aandacht richten op de volgende donkere wolk, wat zou daar dan uit voort kunnen komen? Zonneschijn? Regenbogen? Die kans is niet zo groot als iedereen leeft in zorgen en angst!

En elke keer als die zorgen en angst een klein beetje op de achtergrond raken, wordt die fanatiek weer terug “aan” gezet door nieuwe berichten over donkere wolken. Niet vaak werden mensen zo lijnrecht tegenover elkaar gezet als nu. Aangemoedigd door de overheid was (en is) het oké om te oordelen over het gedrag en de mening van anderen. Het is normaal geworden om niet te denken in termen van liefde, verdraagzaamheid en begrip, maar wel in oordelen, verwijten en fikse kritiek. De één weet het allemaal nog beter dan de ander en dat laten we op luidruchtige wijze horen.

Helpt deze houding?

Wat zijn we tot op heden opgeschoten met deze houding? Voelt iemand zich daar beter of zelfs goed door? Zijn er problemen mee opgelost? Heeft het de saamhorigheid goed gedaan? Of leven we in een soort constante gewapende vrede…? Allemaal in afwachting van de volgende onheilstijding. De zorg moet knokken voor wat meer waardering dan alleen een applaus, de boeren moeten vechten voor hun bestaan en blijkbaar zijn we niet meer zo trots op onze nationale trots, de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij. Iedereen wordt in de verdediging gedwongen.

En weet je wat nou precies NIET tegelijk kan met verdedigen? Waardering. Houden van. Dankbaarheid. Openheid. Vrijheid. Al die zaken waardoor een ieder en daarmee de samenleving zich beter en zelfs goed kan voelen. Waarmee je iets bereikt en dingen voor elkaar krijgt. Alle energie waarop je kan bouwen, die constructief is in plaats van destructief. De power die je nodig hebt om je schouders eronder te zetten en iets moois te bouwen. Én de mindset die nodig is om je weerstand en gezondheid in orde te houden. Dus…

Zullen we er gewoon mee stoppen?

  • Stoppen met tv kijken en in plaats daarvan een boek lezen of inspirerende cursus volgen?
  • Stoppen met de krant lezen en in plaats daarvan elke ochtend iets schrijven over je wensen en dromen?
  • Stoppen met tobben en zorgen maken maar in plaats daarvan kijken wat we zélf kunnen bijdragen?
  • Stoppen met elkaar de les te lezen, maar in plaats daarvan open staan voor andere meningen en elkaar proberen te begrijpen?
  • Stoppen met strijd voeren tégen van alles, maar in plaats daarvan energie steken in oplossingen vóór?
  • Stoppen met oordelen en het beter weten, maar in plaats daarvan luisteren naar elkaar en samenwerken?
  • Stoppen met praten over klachten en ellende, maar in plaats daarvan je fantastische plannen en oplossingen bespreken?
  • Stoppen met kijken wie we de schuld kunnen geven en in plaats daarvan je eigen verantwoordelijkheid nemen?

Zullen we stoppen met handelen in problemen, tekorten, gebrek en ellende. En dan beginnen met bouwen. We zijn geen leidzame slachtoffers van alles wat er gebeurd, we hebben altijd keuzes. We kunnen energie toevoegen aan datgene wat we wíllen bereiken, wat we wíllen zien groeien. In eerste instantie kunnen we bouwen in ons eigen leven, aan geduld, aan waardering, liefde en  compassie, kortom bouwen aan een positieve en constructieve mindset. Dat maakt van ons ieder afzonderlijk individuen die een krachtige hoopvolle, positieve en opbouwende energie uitstralen. En wat denk je dat díe collectieve energie veroorzaakt…..?Mindset

Focus niet op wat je niet wil, maar voeg energie toe aan wat je wél wil.

Zie ook deze wetenschappelijke artikelen:
NPOradio1
Welingelichtekringen

Mindset EllenOnline.nl

Brein tv

Angst is een gedachte

Het is “maar” een gedachte

Angst dus. Hoe overweldigend het soms ook voelt, het is uiteindelijk alleen maar een verhaal dat we onszelf vertellen. Het is een kluwen van gedachten die we hebben gevormd op basis van onze ervaringen, overtuigingen en verwachtingen. Maar wat gebeurt er wanneer je die angstige gedachten echt op hun waarde

Lees verder »
Uiteindelijk is het ALTIJD angst

Het is uiteindelijk ALTIJD angst

“Je gedachten, gevoelens en emoties voeden je lichaam óf vergiftigen het”…. schreef ik in het vorige artikel. Dat is een stevige uitspraak misschien, maar wel een ware want wat we denken en voelen heeft directe gevolgen voor ons fysieke en mentale welzijn. Deze uitspraak is gebaseerd op wetenschap en eeuwenoude

Lees verder »
Laat je inspireren!
Wekelijks het nieuwe artikel in je mailbox én je ontvangt een gratis planner om de reis naar je lievelingsleven goed te beginnen.
Een andere kijk op gezondheid

Laat dit boek je helpen bij het begrijpen van de signalen die je lichaam je geeft en verbeter daarmee niet alleen je mentale en emotionele, maar ook je fysieke gezondheid!
Archieven

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *