In de voorgaande teksten heb ik het gehad over die professor in ons hoofd, die Gremlin die zich overal mee bemoeit. Ongevraagd voorziet hij je van allerlei commentaren en net als je dacht dat je het zeker wist, kwam hij weer met nieuwe twijfels aanhobbelen. Je zou om minder boos kunnen worden.
Onze twijfels zijn onze verraders, die ons vaak het goede dat wij konden winnen laten verliezen door de vrees voor de poging.
William Shakespeare, Engels toneelschrijver en dichter 1564-1616
Als je boos wordt roep je een negatief gevoel op en dat is niet waar we op zitten te wachten natuurlijk. Het leven is leuk bedoeld, het is bedoeld om lol te hebben en te genieten. Dus dat gaan we wel doen. In de vorige artikelen (en velen daar weer voor) heb ik je aangemoedigd om eens heel bewust te gaan letten op wat die Gremlin allemaal voor commentaren heeft. Wanneer je dat bent gaan doen scheelt dat al een hele hoop. Je wordt je er dan van bewust dat veel van zijn (eindeloos herhalende) teksten helemaal niet kloppen. Vaak is het zelfs ronduit onzin.
Repelsteeltje
Dus wat we nu gaan doen is in gesprek met die Gremlin en een beetje lol maken met hem. Lang geleden heb ik al eens vertelt dat ik mijn Gremlin Repelsteeltje heb genoemd. Met redenen die alleen ik snap waarschijnlijk 🙂 maar vooral ook omdat ik het een leuk figuurtje vind. En ik kan soms, nog niet altijd, best lol hebben met dat ventje. Het is een klein duiveltje op je schouder. Maar die kun je er zomaar afgooien, hopla weg istie. En dan is hij weer een heel tijdje bezig met mopperend terug naar boven klimmen, maar daar heb ik geen last van. Op andere momenten motiveert hij me juist. Niet omdat ie zo lekker positief bezig is, maar juist omdat hij weer aankomt met z’n twijfels of iets wel zal lukken. Ik kan daarop gewoon zeggen “moet jij eens opletten!“. Op deze manier wordt die Gremlin steeds een stukje minder vervelend en kun je hem zelfs gebruiken om dingen die je misschien spannend vindt juist wel te doen.
Maak van die wijsneus in je hoofd een persoonlijk figuurtje wat je gewoon kunt wegsturen. Wat je van je schouder kan tikken of met een kluitje in het riet kunt sturen. Of het voor jou nou je professor is of een Gremlin, een duiveltje of wat dan ook, dat maakt niet uit. Zolang je er maar een figuurtje van maakt waarmee je kan dollen en die jij de baas bent. Waartegen je kan zeggen “wat klets je toch weer een onzin” en vervolgens je eigen gang gaat terwijl je hem zuchtend achterlaat. Zie hem radeloos op zoek gaan naar andere zaden van twijfel en angst. Terwijl jij al weet dat je die zomaar weg zal blazen. Dat die geen enkele waarheid bevatten en geen wortel zullen schieten.
Waar hééft ie ’t over?!
Misschien gaat hij in eerste instantie nog harder roepen en nog beter z’n best doen om je van de wijs te brengen. Maar juist als je er een persoonlijk figuurtje van hebt gemaakt kun je hem vrij gemakkelijk de baas. Dat natuurlijk in combinatie met je eerdere werk; goed luisteren en zijn argumenten onschadelijk maken. Weten dat heel veel niet eens waar is. Een ander deel gebaseerd op “feiten” uit een ver en grijs verleden die al lang niet meer van toepassing zijn. En dat geen enkel argument enige invloed hoeft te hebben op jouw toekomst. Tenzij jij het invloed gééft. Hij kletst over een tijd die er nog niet is, die jij nog vorm moet gaan geven, dus waar hééft ie het over?!
En zorg vooral dat je er lol in hebt! Dat je je goed voelt en dat je kunt lachen om deze hele conversaties. Maak er een leuk typetje van in plaats van iets waardoor je je laat kisten. Jij bepaalt!
Have fun! 🙂
