Heb je al wat nieuwe kleuren door de gebruikelijke zien schemeren? Is het je gelukt om de ruimte voor negatieve gedachten iets kleiner te maken? Check je zo af en toe op welke zender je bent afgestemd? Een nieuwe gewoonte aanleren gaat niet vanzelf, voor je het weet ga je weer je gebruikelijke gang en blijft alles dezelfde kleuren behouden, want tja “zo ben ik nou eenmaal”.
“Ik ben gewoon een kind dat nooit ouder geworden is. Ik blijf nog steeds die hoe en waarom vragen stellen. Af en toe vind ik een antwoord.”
Stephen Hawking, Brits fysicus en cosmoloog 1942-2018
Je bent tenslotte gewend aan die kleuren. In zekere zin ben je er zelfs aan gehecht. Het voelt vertrouwd wanneer je denkt zoals je gewend bent en dat de emoties oproept die je kent. Maar die emoties zijn de eindproducten van ervaringen uit het verleden, dus eigenlijk ben je dan steeds dat verleden aan het herhalen. En ja, dat herkennen de meesten van ons wel; de hele situatie keer op keer opnieuw overdenken totdat je wéér opnieuw boos, verdrietig of teleurgesteld bent….. met de fysieke reacties die daarbij horen.
“Zo ben ik nou eenmaal”
Dat is de frase waarmee we deze herhaling van zetten meestal goed praten. Die doet zeer aan mijn oren, want je bént eigenlijk niet. Je maakt elke dag opnieuw keuzes. Oké toegegeven, meestal zijn dat dezelfde als gisteren en creëer je op die manier weer dezelfde situaties en gevoelens, maar je hebt elk moment een keuze. Je bent vrij om voor nieuwe gedachten en nieuwe reacties te kiezen, waarmee je iets nieuws creëert in plaats van datgene dat je al kent. Je kunt ervoor kiezen om te stoppen met “zo ben ik nou eenmaal” en je in plaats daarvan wat vaker af te vragen wie je wíl zijn en hoe je wíl denken.
Het is vaak moeilijk om bestaande patronen te doorbreken, voornamelijk omdat we ze niet meer in de gaten hebben en er dus geen vraagtekens bijzetten. We volgen de route die we altijd nemen zonder ons nog af te vragen waarom eigenlijk. Vaak zijn er wel dingen die je liever anders zou willen, maar je zet geen vraagtekens bij hoe het nu gaat of wat je doet. Je blijft gewoon doen wat je deed want “zo ben je nou eenmaal”, maar hoopt ondertussen wel op een andere uitkomst….. dat is een beetje vreemd.
De oplossing?
Blijf vragen stellen! Dat is de manier waarop je als klein kind al leerde, je moeder is gek geworden van al je “waarom?” 😉 Maar ergens onderweg heb je die vraag samen met vele andere vragen, laten varen. Waarom? Waarom doe je wat je doet? Waarom denk je eigenlijk diezelfde gedachten -met dezelfde gevolgen- steeds opnieuw? Waarom? Waarom doe je steeds opnieuw hetzelfde? Waarom doe je -nog- niet wat je het allerliefste wil? Waarom maak je geen andere keuzes? Waarom, waarom, waarom?
Denk nooit meer “zo ben ik nou eenmaal”.
Je bént niet, je kan jezelf elke dag opnieuw uitvinden!
