Oké, het is dus heel simpel; je creëert je realiteit met je gedachten en overtuigingen. Overtuigingen zijn “slechts” gedachten die je vaak hebt herhaald en waar je flink wat “zie-je-wel-bewijs” bij hebt verzameld. Dus als ik nu denk dat ik rijk ben, dan staat morgen mijn bankrekening vol? Uhhmmm….. bijna goed, maar nét niet helemaal 😉
Er is geen verandering van duisternis naar licht, van stilstand naar beweging, zonder emotie.
Carl Gustav Jung, Zwitsers psychiater 1875-1961
Dat is namelijk een gedachte die je zelf niet gelooft. Een lege gedachte, eentje waar je je helemaal niets bij kunt voorstellen en niets bij voelt. Vergelijk die gedachte eens met die gedachte aan die spin, of het idee dat er iets met je kind is of gedachten aan je geliefde….. die hebben wél inhoud, leveren wél een gevoel/emotie op. Dat zijn gedachten die je met zorg groot gebracht hebt. Je hebt er tijd in gestoken, zie-je-wel-bewijzen bij gezocht en allerlei emoties aan toegevoegd. Het is niet meer slechts een gedachte, maar een heel (geloofwaardig?) verhaal geworden.
Overtuiging en emotie
Voor jou geloofwaardig in ieder geval. Iemand die niet bang is voor spinnen snapt helemaal niets van de onzin die jij je in je hoofd hebt gehaald, maar jij hebt jezelf succesvol wijsgemaakt dat die spin in je nek, je haar of bed kruipt, dus voor jou is het allemaal echt waar en een reëele dreiging. Dus jij voelt angst, krijgt kippenvel, je hartslag en bloeddruk gaan omhoog en wat al niet meer, alléén maar bij die gedachte. Wat is het verschil? Overtuiging en emotie.
Het is dus niet alléén een gedachte die je wereld kleurt, maar die moet gevuld zijn met overtuiging en emotie. Zoveel mogelijk zie-je-wel-bewijzen helpen daarbij, vandaar dat de horrorverhalen over spinnen het zo goed doen….. Bij de gedachte dat er iets met je kind is voel je de onrust en paniek in je opborrelen. Niet door feiten, maar door alle horror-scenario’s die door je hoofd schieten. Slechts gedachten, maar ze zorgen voor échte reacties (gevolgen) omdat ze gevuld zijn met emoties.
Jij moet het echt geloven
Dit verklaart ook waarom het soms niet lukt om je leven vorm te geven zoals je dat wil. In dat geval ontbreekt oprechte emotie en een gedachte zonder emotie heeft geen overtuigingskracht. Dat is een gedachte die je zelf eigenlijk niet écht gelooft. Hoe graag je dat ook lijkt te willen, toch is er iets dat je in de weg staat om de gedachte écht te geloven.
Meestal is dat “iets” te vinden in angst, twijfel en onzekerheid en is het zaak om eerst daar te gaan kijken wat er op te ruimen valt. Zoals we bij de placebo ook hebben gezien gaat die niet werken wanneer er twijfel bestaat over die werking. Die twijfel moet dus eerst worden opgeruimd voordat de gedachte kan worden gevuld met zie-je-wel-bewijzen en andere geloofwaardige argumenten waardoor je er ook echt iets bij gaat voelen. Blijdschap, opwinding en de wetenschap dat de resultaten er zullen komen.
Overtuiging en emotie, net als bij die placebo!
