Klaar met alle tips om vooral niks te veranderen, nu gaan we weer “normaal” doen. Want waar brengt het je als je blijft waar je bent en doet wat je altijd al deed, als je niets wil veranderen? Precies, op de plek waar je nu bent. Verandering is noodzakelijk om te groeien en te ontwikkelen en je dromen waar te maken.
“Aan het verleden vasthouden is het probleem. Het omarmen van verandering is het antwoord.”
Gloria Steinem, Amerikaans feministisch schrijver 1934-
Je mind houdt niet van verandering, die houdt je het liefste precies waar je bent. The second waarop je denkt aan een mooie droom of wens die je hebt, begint je mind allerlei bezwaren op te werpen waarom dat toch echt niet zou kunnen of heel onverstandig zou zijn. Die probeert je constant weg te houden van het nieuwe en onbekende. Met een heel arsenaal aan vaste teksten krijgt die je meestal wel zover dat je je plannen weer teruglegt waar ze vandaan kwamen; onderin de onderste la. En alles bleef zoals het was….
We kunnen even kijken wat dát je dan brengt?
Om te beginnen een deuk in je zelfvertrouwen. Het voelt nooit goed om iets wat je (heel) graag wil niet te doen. Hoeveel excuses je ook bedenkt en hoe legitiem die ook lijken, het voelt zwak en laf. Weer heb je je angst voor het nieuwe en onbekende de overhand gegeven.
Op de tweede plaats leer je niets nieuws. Je blijft waar je bent en waar je alles al kent. Je doet geen nieuwe ervaringen op en leert geen nieuwe vaardigheden. Uiteindelijk zal het lastig worden om de wereld en de mensen om je heen bij te houden. Stel je eens voor dat je niet had geleerd om met een computer of een smartphone om te gaan…..
Je mist kansen en gelegenheden. Met kansen om ergens te komen, iemand te ontmoeten of iets te bereiken komen ze niet aan je deur bellen. Die kom je tegen als je ‘naar buiten’ gaat, als je uit die comfort zone stapt en gaat dóen. Waarschijnlijk kun je daar al voorbeelden van vinden in je eigen leven of bij mensen om je heen; je kwam precies de juiste persoon tegen of je oog viel op een boek of folder ergens en dat hielp je weer een stap verder.
Je leven wordt eentonig en saai. Je ontzegt jezelf elke uitdaging en nieuwe ervaring. In plaats daarvan kies je voor een herhaling van zetten die je al kent. Om te bedenken dat dat je vroeg of laat gaat opbreken heb je geen studie psychologie nodig.
Er zijn er vast nog veel meer te bedenken, maar het lijkt me duidelijk dat luisteren naar al die bezwaren waar je mind mee aankomt géén goed idee is. Maar wat kun je dan wél doen?
Op de eerste plaats natuurlijk kijken wat je wensen en dromen zíjn. Wat wil je graag doen, hebben of zijn? Wat wil je graag bereiken en/of veranderen in je leven? Wéten waar je heen wil is natuurlijk altijd de eerste én een onmisbare stap van je reis. Niets is onmogelijk. Zolang iemand is waar jij wil zijn, dan kán het dus en dan zijn alle bezwaren gewoon van tafel te vegen. Laat je niet beperken, de hobbels op je weg hoef je pas te nemen als je daar bent.
Daarna kun je een route gaan plannen. Of in ieder geval het begin, want je overziet meestal niet de héle weg, maar dat hoeft ook niet. Als je grootse dromen hebt, dan kan dat erg overweldigend zijn en kan je het gevoel krijgen dat het niet haalbaar is. Maar nogmaals, niets is onmogelijk, dus ga de route gewoon plannen. Hak die enorme sprong in kleinere stappen die wél haalbaar zijn. Liefst zó klein dat je ze heel gemakkelijk kunt zetten. Dan moet je veel méér stappen zetten, maar die zijn dan stuk voor stuk prima haalbaar. Je kan natuurlijk ook je hele leven op z’n kop zetten, dat is ook een optie, maar misschien niet de handigste als je voorzichtig je eerste stappen op deze weg zet.
En ga dan gewoon op weg! Zet gewoon die eerste, kleine, gemakkelijk haalbare stap en daarna de volgende en de volgende. Weet dat het steeds gemakkelijker wordt en dat je nooit iets op je bord krijgt wat je niet aankan. Vertrouw erop dat de volgende stap zich steeds vanzelf aandient, net als oplossingen voor hobbels die onoverkomelijk lijken. Ga op weg, rek je grenzen zachtjes steeds een beetje verder op en ga voorbij aan angsten en onzekerheden. Je kan dit en dat weet je.
Verandering is niet eng, als je eenmaal op weg bent is het léuk! Het léék alleen maar eng toen het nog een enórme opgave leek en je nog luisterde naar alle bullshit waar je mind mee aankwam. Maar nu je een -deel van een- plan hebt en weet dat er helemaal geen beren achter die bomen staan, is het leuk en verrijkt elke stap die je zet je leven.
Maak een plan en ga op weg!
