Vertrouwen moet je (opnieuw) opbouwen
Vertrouwen is voor heel veel mensen een moeilijk punt. Jezelf vertrouwen, anderen vertrouwen of vertrouwen dat het leven je brengt wat je nodig hebt, blijkt vaak moeilijker dan het lijkt.
Vertrouwen is voor heel veel mensen een moeilijk punt. Jezelf vertrouwen, anderen vertrouwen of vertrouwen dat het leven je brengt wat je nodig hebt, blijkt vaak moeilijker dan het lijkt.
Een achteloos zinnetje waarmee ik het vorige artikel eindigde. En dat bewegen is één, maar dat vertrouwen!? Dat is bij heel veel mensen een enorm struikelblok. Ja, we vertrouwen wat
Maar hoe weet je welke kant je op moet? Je hebt gevoeld. Je bent afgestemd. Je hebt de “maar” losgelaten (of je hebt ‘m in ieder geval liefdevol op z’n
Nog even over dat voelen… Je denkt: “Ik wil graag meer rust, overvloed, liefde, vrijheid.” Klinkt goed, toch? Maar ondertussen voel je je gestrest, tekortgedaan, bezorgd en misschien zelfs een
Je gedachten vormen de eerste laag van alles wat je manifesteert. Ze zijn als het schetsboek waarin jij alvast uittekent wat je straks graag wil zien in de buitenwereld. Maar
Manifesteren? Dat is geen magie, het is gewoon de optelsom van je gedachten. Maar alleen al het woord klinkt alsof je een soort mystieke tovertruc moet uithalen om het universum
Het klinkt bijna als de titel van een saai college maar geloof me, dit is echt allesbehalve saai. Dit is misschien juist de gamechanger, waardoor je nooit meer op dezelfde
Je kent ‘m vast wel; die ene gedachte die je de hele dag achtervolgt. Eerst is het een achteloos klein zinnetje (“Wat als het niet lukt?”), maar voor je het
In het vorige artikel hadden we het over blijven hangen in situaties en omstandigheden waar je eigenlijk helemaal niet gelukkig van wordt. We (her)kennen ze allemaal wel en hebben er
(Over het trouw volgen van een route die je al lang niet meer leuk vindt) Ken je dat gevoel dat je op een feestje bent en je wil eigenlijk gewoon
NIET realistisch blijven, je NIET bezighouden met de realiteit zoals die nu is. Omdat je daarmee steeds weer opnieuw aantrekt wat er al ís. Wéér een ochtend rennen tegen de
Dat is een reactie die we ons leven lang al horen. Niet alleen van je ouders, maar ook docenten, familie, vrienden en collega’s. Het lijkt alsof iedereen met diezelfde naald
