Jij creëert je eigen realiteit. De creatie van je ervaringen is een zaak van jou en jou alleen. Dat lijken stevige of onwerkelijke uitspraken misschien, maar wanneer we gaan kijken naar de alternatieven dan is het een onvermijdelijke conclusie. Want als jij het niet bent, als jij niet zelf je realiteit creëert, wie doet het dan wél? Wie is er dan verantwoordelijk voor jouw ervaringen?
Alles komt tot ons wat voor ons bestemd is wanneer we de mogelijkheid creëren om het te ontvangen.
Rabindranath Tagore, Indiaas mysticus, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1913) 1861-1941
Ik weet dat je nu denkt aan je partner, je vrienden en familie, je ouders, de omstandigheden of misschien je eerdere ervaringen, maar die kun je geen van allen “de schuld geven”. De mensen in je leven zijn niet verantwoordelijk voor jouw geluk of gebrek daaraan, zij zijn verantwoordelijk voor hun eigen leven. Ouders bijvoorbeeld doen hun best met de kennis die zij hebben, maar zij wisten wellicht ook niet dat zij zelf hun realiteit konden veranderen. Als dat je nooit verteld is, hoe moet je dat dan weten?
Nou, eigenlijk weten we het allemaal….. We weten het al lang en de signalen zijn ook eigenlijk vrij duidelijk. Als je even een stukje terug kunt kijken zie je ze ook meestal wel. Elke keer als je tegen de stroom inging, tegen je eigen natuur, dan heb je dat gevoeld! Steeds als je die eigen, vrije creatie dwarsboomde voelde je meteen spanningen. Je werd er niet onverdeeld happy van, het gaf je geen berg energie, het voelde niet gewoon goed. Het maakte je gespannen, misschien zelfs wel echt zenuwachtig of ongerust en het kan zelfs buikpijn opgeleverd hebben. Signalen genoeg….
Als kind ging je vrij en blij mee met de stroom, met je eigen creatiekracht, je deed wat goed voelde. Maar zodra je een plek in de samenleving probeert te zoeken begin je denkbeelden van anderen over te nemen, van hoe zij denken en zeggen dat je behoort te zijn en behoort te leven. Zeker wanneer je begint aan je twaalf-jarige schoolcarrière begint het-grote-afleren. Je leven wordt het resultaat van andermans gedachten. Je leert in het stramien te lopen dat door anderen bedacht en juist bevonden is, maar voelt het voor jou ook oké? Wat zeggen jouw gedachten? Dat horen we tegen die tijd al lang niet meer, die zijn overstemd door alle regeltjes, voorschriften en verwachtingen van anderen.
Als je nu in je leven rondkijkt, wat zie je dan? Zie je dan het resultaat van jouw wensen, dromen en verlangens, of van de gedachten en verwachtingen van anderen? Het werk dat je doet, doe je dat omdat het je passie is of omdat het je status geeft, puur voor het geld of omdat anderen zeiden dat het een goed idee was? De plek waar je woont, is dat je droomhuis of woon je er omdat je bent gaan geloven dat je droomhuis niet haalbaar is? Is je partner de liefde van je leven? Of neem je genoegen met wat er is en wat je krijgt?
Voel eens wat je voelt bij allerlei onderwerpen, je huis, je partner, je baan, je financiën en je lifestyle. Voelt het allemaal onverdeeld goed of zijn er onderwerpen waarbij je spanning voelt? Waarbij je voelt dat het niet jouw droom is, maar voldoen aan verwachtingen of settelen for less omdat je denkt dat beter of meer niet haalbaar is? Je bent wellicht gewend geraakt aan de spanning in je schouders, of je bent het normaal gaan vinden dat je gemakkelijk buikpijn hebt, leeft met migraine of je rug niet je sterkste kant is, maar dat ís niet normaal. Die signalen zouden er niet zijn als je volledig leeft in lijn met wie je bent en wat goed voelt. Als je niet tegen de stroom ingaat maar mee met wat je hart je ingeeft. Als je je wensen en dromen niet de kop indrukt met gedachten en overtuigingen die je geen goed gevoel geven.
Luister naar de signalen, voel je gevoel en handel daarnaar. Het is er nooit voor niks, het heeft je iets te melden!
