Om te voldoen aan de belangrijkste taak in je leven; zorgen dat je je goed voelt, moet je natuurlijk wel opletten. Het is de bedoeling dat je in de gaten hebt wanneer je je niet zo tof voelt, wanneer je gedachten zich focussen op problemen en zorgen of wanneer je jezelf niet geeft wat je nodig hebt. Gek genoeg kunnen we dat nagenoeg allemaal wel voor een ander. Dan weten we blijkbaar best goed hoe dat moet en weten we goede adviezen te geven. Maar hoe doe je het zélf?
“Luisteren is actief. Op het meest basale niveau gaat het om opletten en aandacht geven.”
Simon Sinek, Brits auteur en motivationeel spreker 1973-
“Ik snap wel dat het hem niet goed gaat, hij loopt non-stop te stressen” of “Logisch dat zij steeds moe is, ze kan geen nee zeggen”. Bij een ander zien we dat allemaal vrij gemakkelijk. Bij je familie, je gezin, je partner of je vrienden zie je vaak wél waar de schoen wringt, waarom ze niet helemaal happy zijn. Je weet ze te voorzien van goede adviezen en/of je zorgt voor hen. Maar herken je het ook zo goed als jij ronddraait in stressvolle gedachten of zorgen? Ben je je ook bewust van je eigen behoeften? Do you pay attention als je eigen lijf of mind om aandacht vraagt?
We stralen van afwezigheid
In je eigen leven ben je vaak lang niet zo aanwezig als in het leven van anderen. Je aandacht is vaak veel meer gericht op de mensen om je heen dan op jezelf. Je voorziet ze van hulp en adviezen, je helpt ze problemen op te lossen of iets op de rails te krijgen. Het is dan ook veel makkelijker om je bezig te houden met de trubbels van een ander, want dan kan je die van jou laten voor wat ze zijn. Je straalt van afwezigheid in je eigen leven…
Adviezen die je aan anderen geeft zijn soms dingen die je zelf niet eens doet. “Neem meer rust”, “Praat erover”, “Ga dagelijks schrijven”, “Lees wat vaker”, “Trek je er niks van aan”, “Zeg gewoon wat je denkt”, “Zeg wat vaker nee”, “Eet wat gezonder” enz enz. Allemaal heel herkenbare adviezen die je een ander geeft, maar volg je ze zelf ook op? Heb je in de gaten wat je zélf nodig hebt?
Je moet wel opletten
Zoals je de signalen van de mensen om je heen opmerkt, zo zou je ook alert moeten zijn op de signalen die je zelf krijgt. Vaak zijn er allerlei kleine irritaties of ongemakken de revue gepasseerd voordat er serieuze signalen komen. Door te luisteren naar élk signaal hoeven die serieuze signalen er niet te komen. Als je echt moe bent, rust dan uit. Als je honger hebt, eet dan iets. En als je het gevoel hebt dat je iets beter niet kan doen, doe het dan niet. Al die gevoelens zijn er niet voor niks, die hebben je iets te vertellen. Hoe vaak moet je achteráf toegeven dat je “al zo’n gevoel had dat het geen goed idee was”?
Maar we luisteren niet. Gevoelens is iets voor watjes, daar hou je je niet mee bezig. Dat is zoiets vaags voor van die alternatieve spiriwirie mensen, daar doe jij niet aan. Daar zit geen logica in en is dus niet iets waar je beslissingen of keuzes op kan baseren. Je houdt je er liever verre van en marcheert er daadkrachtig overheen. Totdat het fout gaat….
Door je leven aan het rennen?
We zijn vaak zó hard en onoplettend door ons leven aan het rennen dat alles ons ontgaat. Dat we nauwelijks in de gaten hebben wat er allemaal gebeurd en al helemáál niet zoiets geks doen als luisteren naar je eigen gedachten. En dat terwijl in je leven álles draait om het gevoel dat het je oplevert en de gedachten die je erbij hebt. Vraag je maar eens af waarom je doet wat je doet, het antwoord op die vraag bevat altijd gevoelens, geen wetenschappelijke feiten.
Let dus beter op alle signalen die je krijgt. In de vorm van gevoelens en gedachten, maar soms ook door iets wat je ziet of hoort. Het is er allemaal nooit voor niks, het heeft je iets te melden. Je gevoel vertelt je constant of je in de richting van je wensen en dromen beweegt of juist er vandaan. En in dat laatste geval worden de signalen sterker en serieuzer naarmate je dat blijft doen. Maar om op tijd bij te sturen moet je dus wél opletten. Op je gedachten, je gevoelens en alle signalen die je krijgt. Ze zijn er nooit voor niks…
Do you pay attention?
Of draaf je door je leven met oogkleppen op?