Doe maar normaal dan doe je gek genoeg. Nee dat is echt te riskant. Zorg maar voor zekerheid. Dat kan niet, dat mag niet, dat is echt niet slim. Dat is te gevaarlijk. Wat als ik het niet haal, wat als ik dan geen geld meer heb, wat als er helemaal geen klanten komen en wat als het misgaat?
De meeste gevangenen zitten niet achter tralies,
maar gekneld in de waandenkbeelden,
angsten en vooroordelen van een oppervlakkig bestaan.
Simon Vinkenoog, Nederlands schrijver, dichter en voordrachtskunstenaar 1928-2009
Ons hele leven leven we met deze angstige en onzekere gedachten. Elke zin uit de eerste alinea ken je waarschijnlijk. Of omdat die tegen je gezegd is, of omdat je het met enige regelmaat tegen jezelf zegt. En op deze manier schuif je je verlangens steeds weer op de lange baan. Want; “Wat als…..?!“
Het blijft roepen
Maar “Wat als…… dat verlangen er niet voor niks is?“. Wat als dat verlangen er is om er iets mee te doen? En wat als je het dan door al die angstige, beperkende gedachten steeds op de lange baan schuift? En je jezelf in allerlei bochten wringt om dan maar iets anders te doen? Verdwijnt het verlangen dan vanzelf? En wordt je dan alsnog happy met hetgeen je in plaats bent gaan doen?
Of blijft het verlangen op de achtergrond roepen en blijf je een onvrede ervaren met het alternatief dat je hebt gekozen? Een onvrede die eerst ergens ver weg aanwezig is, niet heel duidelijk merkbaar. Maar die steeds duidelijker van zich laat horen. Van onvrede, via frisse tegenzin, langs ronduit balen op weg naar een burn-out of iets anders “leuks”. Want dat is uiteindelijk het resultaat wanneer je steeds tegen je gevoel in blijft werken. Dan komen er steeds duidelijkere signalen, net zo lang tot je luistert.
Tijd om te gaan luisteren
Ik denk dat verlangens er nooit voor niks zijn. Echte verlangens bedoel ik dan, niet die van “ik wil nu een pizza“, die verlangens zijn wel goed om af en toe even te negeren denk ik. 😉 Maar wanneer je een oprecht verlangen voelt. Een oprechte wens hebt om iets te doen, te zijn, te maken of te hebben. Dan denk ik dat die bedoeld zijn om te realiseren. Voel je altijd die roep om een boek te schrijven, een bedrijf te beginnen, vrijer te leven, onafhankelijk te zijn, je eigen huis te bouwen of wat voor mooie wens dan ook, dan blijft er altijd een leegte en een gevoel van spijt als je daar niets mee doet. En daar is ’t dan weer, dat gevoel dat altijd de waarheid spreekt, dat jou altijd vertelt of je op de goede weg bent. Wanneer dat gevoel dus aan je blijft knagen, je steeds aan je wens herinnert die je op de lange baan hebt geschoven, dan is het tijd om te gaan luisteren denk ik!
“Ja maar wat als….?” Die angst en onzekerheid is er nog steeds. Maar op de eerste plaats denk ik dat je wel vaker in je leven iets gedaan hebt waar je angst of onzekerheid bij voelde, dat heb je ook overleefd. En op de tweede plaats blijft er van die “Wat als…..?” vaak heel weinig over als je die eens goed gaat bekijken. Die bestaat heel vaak uit allerlei irreële angsten die je ooit in je leven hebt opgepikt en die steeds groter zijn geworden. Of uit onzekerheden die uit de oertijd stammen, uit de tijd dat je nog puistjes had en een beugel. Die puistjes zijn verdwenen, die beugel heeft je aan een prachtige lach geholpen, dus laat die onzekerheden ook waar ze thuishoren; in het verleden.
Feel the fear and do it anyway!
En soms zijn de angsten en beperkende overtuigingen niet eens van jou zelf. Maar klinken er allerlei woorden van anderen in je hoofd. Van je moeder die altijd zei “zorg maar voor een vaste baan, dan heb je zekerheid“. Vanuit de media die steeds schrijven “dat er geen droog brood te verdienen valt voor een kunstenaar“. Of een collega die ooit foute keuzes maakte en je tot in den treuren uit de doeken heeft gedaan hoe riskant een eigen bedrijf is en hoe hard je ervoor moet werken. Maar dat is háár verhaal, daar hoef je niet het jouwe van te maken.
Al die beperkende overtuigingen weerhouden jou ervan om je dromen waar te maken, terwijl een flink deel niet eens waar is. Als ooit iemand het gedaan heeft, dan kan het dus. Zo simpel is het. En dan komen er natuurlijk weer allerlei gedachten in je op als “ja maar die persoon had meer geld“, “die persoon heeft talent“, “die persoon is eerder begonnen” of wat je allemaal nog meer kunt bedenken om jezelf mee te pesten, maar dat zijn slechts gedachten. Die persoon is op de plaats waar jij ook zou willen zijn, omdat die persoon is gaan DOEN! Die persoon heeft een eerste stap gezet, óndanks de angst. Daar is ‘ie weer: Feel the fear and do it anyway!
Welke eerste stap op weg naar je droom zou jij vandaag kunnen zetten? Laat het weten in een reactie hieronder, zodat we elkaar kunnen inspireren!
