De wereld mooier maken.

“Als wij allemaal onze realiteit vormgeven met onze gedachten en overtuigingen, zou het dan ook kunnen dat we een collectieve realiteit creëren?”. En worden we dan collectief beïnvloed door die realiteit en de keuzes die we daarin maken? In het vorige artikel zagen we hoe groot de invloed is van je ergeren en boos maken of juist je aandacht richten op alles wat goed en mooi is? Kunnen we dan ook de wereld wat mooier maken?

Vriendelijkheid in woorden schept vertrouwen, vriendelijkheid in denken schept diepzinnigheid, vriendelijkheid in geven schept liefde.
Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

We zijn ons al een heel tijdje collectief aan het ergeren denk ik. Er wordt heel wat af gemopperd, de tolerantie is wereldwijd al een heel tijdje ver te zoeken, er zijn veel onveilige plekken op de wereld en levensbedreigende situaties en ziekten. Krijgt het negatieve denken de overhand? Leven we in een collectieve angst en ergernis? En creëren we daar steeds meer van door de aandacht die we eraan geven? Ik denk van wel, ik denk dat het antwoord op mijn eerdere vraag “ja” moet zijn. Alles wat je aandacht geeft groeit nou eenmaal, dus met een collectieve focus op angst, onzekerheid, ontevredenheid, onverdraagzaamheid en boosheid…..

Niemand lacht…..

En nu gaan we het behalve voelen ook nog zien in het straatbeeld. Ik woon in België, dat is geen nieuws en dat iedereen daar continu een mondmasker op moet ook niet. Wanneer je hier (en op vele andere plekken) nu over straat loopt lijkt de wereld een heel onvriendelijke plek. Je ziet namelijk niemand meer lachen! Nog los van het feit dat men elkaar bijna te lijf gaat als voor- en tegenstanders van dat mondkapje, zorgt het nu dus ook voor een heel onvriendelijk straatbeeld. Hier en daar zelfs beangstigend. Ik kwam laatst een man tegen in een zwart trainingspak, niks bijzonders uiteraard, maar inclusief zwart mondmasker en capuchon omdat het wat regende, maakte dit er geen leuk plaatje van! Of een mondmasker en een zonnebril, ook een heel “gezellige” combinatie…..

Het is zomer, de zon schijnt uitbundig maar hier op straat valt niets meer te lachen. Terwijl een lach besmettelijk is! Wanneer iemand vriendelijk naar jou lacht, lach je negen van de tien keer vanzelf terug. En die lach is belangrijk voor je gezondheid! Lachen verhoogt de aanmaak van endorfine, een hormoon dat pijn reduceert en ontspannend werkt. Bij lachen wordt ook serotonine en dopamine aangemaakt, welke als antidepressiva in het lichaam fungeren. Lachen verbetert de longcapaciteit en verhoogd het zuurstofgehalte in het bloed. Dat nemen we iedereen dus af.

We hádden dus mogelijk al een collectief gevoel van angst, ergernis, onzekerheid en boosheid, de tolerantie wás al ver te zoeken en nu halen we ook nog de lach uit de wereld….. Klinkt niet alsof we goed bezig zijn.

Wat kunnen we zélf doen?

Hoe kunnen we de wereld weer wat mooier maken en juist weer overspoelen met liefde, vrolijkheid, tolerantie, verdraagzaamheid, vertrouwen, begrip en zachtheid? Dat zullen we op de eerste plaats in onszelf moeten vinden. Je kan niet geven vanuit een lege beker. Je moet je eigen beker vullen totdat die overstroomt, pas dan kun je géven aan iedereen om je heen. Ook in een vliegtuig moet je eerst voor je eigen zuurstof zorgen voordat je anderen kunt helpen. Het is dus zaak dat we allemaal voor onze eigen volle beker gaan zorgen!

Nee dat is op geen enkele manier egoistisch of zelfzuchtig, dat is noodzakelijk om het te kunnen verspreiden. Wanneer iedereen over voldoende liefde, vertrouwen, zorg, tolerantie, begrip, medeleven, enz. enz. beschikt, dan pas gaat het de wereld instromen. En dát is precies waar we het hebben willen!

Doe je mee?


We gaan de angst loslaten en al onze aandacht nu richten op vertrouwen.
We gaan elkaar niet meer aanvallen of verklikken, maar van elkaar houden en liefde geven.
We gaan niet meer oordelen over elkaar, maar proberen te begrijpen vanuit compassie.
We gaan geen negatieve geluiden meer uiten, maar vertellen wat er mooi, leuk en goed is.
We gaan niet meer ontevreden zijn, maar dankbaar voor alles en iedereen om je heen.
En ik wilde dat ik een manier wist om weer vriendelijk naar elkaar te kunnen lachen….. dat dát me heel hoog zit is duidelijk denk ik 😉

We gaan de wereld weer een beetje mooier maken!

Ik stuur jullie allemaal een digitale smile in ieder geval!!

Doe je mee met mijn poging om de wereld weer een beetje mooier, liever, toleranter en vriendelijker te maken?!

Change your mind to change your life

Volg ons ook op:

De kunst van toelaten

De kunst van toelaten

Na het loslaten komt er een fase die veel mensen overslaan, het toelaten van het nieuwe. We denken vaak dat loslaten het eindpunt is, maar in werkelijkheid is het een doorgang. Een deur naar iets wat dieper en vaak ook nog spannender is, namelijk ontvangen. Dat lijkt heel eenvoudig, maar

Lees verder »
Het juiste moment laat zich voelen

Het juiste moment laat zich voelen

In “Erkennen wat was“ hadden we het over het belang van eerlijk kijken naar je verleden, zonder drama of oordeel. Maar wat nou als dat nog niet lukt? Wat als je voelt dat dat een put is die je nog niet wil openen, een zolder of kelder waar je nog

Lees verder »
Erkennen wat er was en loslaten wie je niet meer bent

Erkennen wat er was en loslaten wie je niet meer bent

In “Zelfvertrouwen dat blijft“ hebben we gezien dat zelfvertrouwen begint bij de identiteit die je belichaamt. En die identiteit bestaat dan weer uit de verhalen die je jezelf voorhoudt en bent gaan geloven. Maar die verhalen veranderen en daarmee dus ook je identiteit. Door te erkennen wat zich in je

Lees verder »
Archieven

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: Content is protected !!