Na het loslaten komt er een fase die veel mensen overslaan, het toelaten van het nieuwe. We denken vaak dat loslaten het eindpunt is, maar in werkelijkheid is het een doorgang. Een deur naar iets wat dieper en vaak ook nog spannender is, namelijk ontvangen. Dat lijkt heel eenvoudig, maar toch is het één van de moeilijkste dingen die we kunnen doen.
Wanneer je iets hebt losgelaten, ontstaat er ruimte. En die ruimte is niet bedoeld om meteen weer op te vullen. Die is bedoeld om gevuld te wórden. Maar wij zijn gewend te sturen, te plannen en te controleren. We willen weten wat er komt, hoe, wanneer en in welke vorm. Maar het leven werkt niet met draaiboeken, het werkt met energie, met resonantie. De kunst van toelaten is dus de kunst van aanwezig zijn in die leegte, zonder het ongeduldig te willen invullen.
Van willen naar ontvangen
De meeste mensen manifesteren vanuit wilskracht: Ik wil dat dit lukt, ik wil dat dit verandert, ik wil dat dit komt. Maar wilskracht hoort bij het hoofd, bij het analytische denken. Terwijl ontvangen bij het hart hoort, bij open en vrij. Het hoofd duwt, forceert en probeert af te dwingen, het hart opent. Natuurlijk stem je af op je doelen en op hoe je je wil voelen, maar daarna laat je het los. Door open te staan voor wat nu in je leven wil verschijnen, geef je het universum ruimte om te werken. En geloof me, het universum heeft véél meer mogelijkheden dan jij kan bedenken.
Toelaten is vertrouwen dat wat van jou is, jou vanzelf zal vinden, op de juiste manier en op het juiste moment. Dat is niet passief of naïef. Het is bewust aanwezig zijn zonder verkramping. Als je op het strand zit weet je dat de golf vanzelf naar je toekomt, je hoeft het water niet achterna te rennen als je water wil hebben.
Waarom toelaten zo moeilijk is
We vinden toelaten lastig omdat het ons confronteert met onze kwetsbaarheid. Zodra je stopt met duwen en proberen af te dwingen, merk je hoe weinig controle je werkelijk hebt en dat voelt ongemakkelijk. Maar kwetsbaarheid is geen zwakte, maar juist een teken van vertrouwen. Je zegt eigenlijk dat je gelooft dat je niet alles hoef te regelen, dat je gelooft dat het leven met je meewerkt en voor je zorgt. Dat jij je dus niet non-stop met elk detail hoeft bezig te houden.
Dat vertrouwen moet natuurlijk groeien en dat groeit op de momenten waarop er niets lijkt te gebeuren. Juist dan vraagt het universum of je afgestemd en open blijft of terug valt in angst, twijfel en controle. Ga je het zaadje dat je hebt geplant checken, kijken of er al worteltjes komen? Of vertrouw je het leven en wacht je geduldig op het zichtbare resultaat?
De weerstand herkennen
Weerstand tegen toelaten herken je aan spanning. Aan dat gevoel van “het móet nu”, “ik wil het begrijpen”, of “waarom werkt dit niet?”. Weerstand is niets anders dan angst in actie, angst dat je niet krijgt wat je verlangt, of dat het niet goedkomt.
Wat dan helpt, is stoppen met het (angst)verhaal. Ga niet vechten met de angst maar observeer het. “Ik zie je. En ik kies ervoor om oké te zijn en open te blijven.” Adem dan rustig en ontspannen. Elke bewuste ademhaling is een uitnodiging aan het leven om dichterbij te komen.
De energie van overgave
In energetische zin is toelaten overgave. En overgave is niet hetzelfde als opgeven! Overgave is het besef dat er iets groters in jou en om jou heen werkt en dat jij daar deel van uitmaakt. Overgave betekent dat je niet meer vanuit schaarste denkt (“ik moet dit krijgen, anders ben ik niet compleet”), maar vanuit overvloed (“wat voor mij is, komt vanzelf naar me toe”).
In dat energetische veld gebeurt iets magisch. Zodra je stopt met vechten, gaat alles te stromen. Mensen, kansen, ideeën en oplossingen, ze lijken als vanzelf op je pad te komen. Niet omdat ze er eerst niet waren, maar omdat jij er nu ontvankelijk voor bent.
Praktisch toelaten
Toelaten is geen vaag concept, je kan het gewoon elke dag oefenen.
In gesprekken:
Luister zonder te plannen wat je gaat zeggen. Ontvang echt wat de ander deelt. Dat is toelaten in menselijke vorm.
In keuzes:
Forceer geen beslissingen. Als je het niet weet, wacht dan gewoon. Stilte is óók actie.
In manifesteren:
Zet je intentie helder neer en laat hem daarna los. Herinner jezelf eraan dat het universum niet doof is, het is bezig. De mooiste dingen komen op momenten dat jij niet bezig bent ze te controleren.
Van doen naar zijn
We leven in een maatschappij waarin doen hoger gewaardeerd wordt dan zijn. We hebben geleerd dat actie gelijkstaat aan vooruitgang en stilte aan stilstand. Maar de waarheid is precies omgekeerd; in stilte vindt juist de grootste beweging plaats.
Het leven is niet iets dat je hoeft te forceren, het is iets dat je toestaat om door je heen te bewegen. Dus als je het gevoel hebt dat er even niets gebeurt blijf dan toch vertrouwen. De ondergrond is zich aan het herschikken, de wortels groeien echt, ook al zie je ze niet.
Vertrouwen als dagelijkse oefening
Elke dag krijg je kleine kansen om te oefenen met toelaten: een plan dat anders loopt, een gesprek dat onverwacht een andere wending krijgt, een stilte waarin niets lijkt te gebeuren. In al die momenten heb je een keuze, ga je vechten of vertrouw je? Ga je terug naar je oude identiteit van controle, of stap je in de nieuwe van overgave? Kies voor zachtheid, rust en ruimte. Want hoe meer jij toelaat, hoe meer het leven zich aan jou openbaart.
✨ De glinstering voor deze week
Laat de dingen gewoon even zijn. Wat voor jou bedoeld is, hoeft niet geforceerd te worden, het vindt je vanzelf zodra jij stopt met zoeken. Dus ontspan, kies om oké te zijn en leef in vertrouwen.
