3000 gedachten per uur, dat weten we inmiddels wel. Maar hoeveel daarvan zijn daadwerkelijk van ons zelf? En dan doel ik in dit geval niet op al die gedachten die we gewoon overnemen vanuit onze omgeving, maar deze keer doel ik op het letterlijk denken voor anderen.
De mensen moeten met hun verwachtingen doen wat zij doen met tamme vogels; kortwieken, opdat zij niet over de schutting vliegen.
Lord Halifax, Brits Conservative politicus 1881-1959
“Ik vraag haar niet voor het feestje, ze komt toch niet, ze houdt niet van drukte.” “Dit ga ik echt niet aan haar vertellen, dat kan ze helemaal niet aan.” “Als hij dit te weten zou komen, dan breekt de hel los.” Hier hebben we drie mensen die geen kans krijgen. Niet voor het feestje, niet om te laten zien dat ze echt niet van peperkoek is en ook niet om te laten weten dat het misschien helemaal niet zo erg is.
Wij denken niet alleen voor ons zelf, maar we nemen ook anderen een hoop denkwerk uit handen door dat voor hen te doen. Niet gehinderd door de vraag of ons denkwerk wel juist is. Natuurlijk is het gebaseerd op eerdere ervaringen en reacties, maar we vergeten daarbij dat anderen ook ontwikkelen en van gedachten mogen veranderen. Misschien heeft ze zich net voorgenomen om voortaan naar alle feestjes te gaan omdat ze graag meer contacten wil en dan wordt ze niet meer uitgenodigd. Zij op haar beurt gaat dan weer voor jou nadenken in de trant van “misschien vindt ze me niet meer zo gezellig, of heb ik iets verkeerds tegen haar gezegd”. En zo hebben we het allemaal heel erg druk met denken voor anderen.
Eigenlijk wel bijzonder dat we dat denkwerk voor anderen erbij doen als je bedenkt dat we het al aardig druk hebben met onszelf. Tenminste, dat is de bedoeling. Dat is waar we onze tijd beter aan zouden kunnen besteden. Zolang we ons nog druk maken over van alles en nog wat en allerlei beperkende overtuigingen en onterechte angsten hebben, hebben we eigenlijk helemaal geen tijd voor het denkwerk voor anderen. En dat nog los van het feit dat het niemand iets oplevert. Hooguit de kans op allerlei misverstanden die dan recht gezet moeten worden met “Ow, ik dacht dat je dat niet zou willen” of iets dergelijks.
Uiteraard heb ook ik de twijfelachtige eer dat er voor me wordt nagedacht. “Jij denkt dat het allemaal makkelijk is” Ow ja, denk ik dat? “Jij vindt dat ik het heel anders zou moeten doen” Ow ja, vind ik dat? “Ja jij vindt dat niet handig zo natuurlijk” Ow, is dat zo? En niet lang geleden ontving ik berichtjes waarin men bang was dat ik boos ging worden over de uitleg van een situatie, terwijl ik in geen velden of wegen iets heb kunnen ontdekken om boos over te worden. Grappig hoe anderen zich bezig houden met mijn gedachten en reacties terwijl ik daar vaak zelf nog niet opgekomen was.
Nog een stap verder gaat het natuurlijk als jij je gedrag of een gesprek alvast gaat aanpassen aan de gedachten, overtuigingen of reacties die je de ander zélf hebt toebedeeld. Zoals ik net al schreef gaat het soms om gedachten of reacties waar ik zelf nog niet eens opgekomen was, maar die dan een ander blijkbaar toch al beïnvloeden. En dat geldt uiteraard niet alleen voor mij. Dan kun je alleen nog maar hopen dat de ander het tóch aankaart en je dus de gelegenheid krijgt om deze foutieve aannames recht te zetten. Anders zal de vraag niet gesteld worden, de uitnodiging niet verstuurd of een verklaring niet worden gegeven. Allemaal gemiste kansen, gebaseerd op zelf-bedachte, foutieve aannames.
Het is vooral voor jezelf een stuk relaxter als je stopt met nadenken voor anderen. Hou je alleen met je eigen gedachten bezig en geef geen invulling aan die van anderen. Op die manier treedt je iedereen open tegemoet en geef je iedereen een eerlijke kans op haar of zijn eigen mening en reactie. Door vooraf al een verwachting uit te spreken (je moet niet boos worden hé, of jij vindt dit vast niet mooi) moet de ander al in de verdediging nog voordat er iets gezegd is. Als je je afvraagt wat een ander ergens van vindt, informeer daar dan naar zonder verwachtingen. Op die manier heb je een open gesprek zonder dat dat vooraf al een bepaalde kant opgestuurd is.
En het scheelt je een hoop denkwerk wanneer je niet meer voor anderen hoeft te denken, maar dat gewoon aan hen zelf overlaat. Dan kun jij je heerlijk bezighouden met je eigen gedachten 😉
