Gisteren heb je een klein script geschreven. Voor een eenvoudig item uit je leven dat je wel graag anders zou willen zien, heb je een nieuw scenario geschreven. Je voelt die vlinders al onrustig worden als je denkt aan je nieuwe situatie. Toch……?
Wees realistisch, denk het onmogelijke!
– onbekend –
Nee hoor, de kans is groter dat je al minstens een dozijn bezwaren hebt bedacht. De ene na de andere reden waarom dit toch echt niet zou kunnen komt in je gedachten op. De twijfel wordt steeds groter, of je hébt al besloten dat “dit em niet gaat worden“……
Had je dat ook maar gedaan toen je je huidige situatie creëerde! Was je toen ook maar zo sceptisch geweest en had je toen ook de gedachten aan gebrek, tekort, onzekerheid en machteloosheid zo snel aan de kant geschoven. Dan hád je nu helemaal niks op te lossen. Dan had je je toen al kunnen richten op overvloed en rijkdom op elk gebied en daarmee een heel andere realiteit tot leven gewekt. Maar helaas, je stond jezelf toen in de weg en dat doe je nu weer.
Wij zijn zélf de enige reden dat ons leven niet de prachtige vormen heeft die we wel weten te bedenken. Laat ons maar bedenken wat we zouden doen als geld geen enkele rol meer zou spelen en de prachtigste wensen en verlangens komen voor de dag. Maar dat is dromen, dat zijn fantasieën die vooral niet haalbaar zijn. Want…… tja, dan komen er hele bergen “argumenten” waarom het allemaal niet kan. And guess what, dan kan het dus ook niet, want jij hebt van al die argumenten jouw waarheid gemaakt. Ondertussen leven anderen wel de realiteit die jij graag zou willen, want die hebben gekozen voor een andere waarheid. Een waarheid die hen hielp in plaats van belemmerde.
Als je je doel -datgene wat je gisteren hebt geschreven- wil bereiken, zul je al je beperkende overtuigingen ook onder de loep moeten nemen. Die staan tussen jou en je droom, die houden je op de plek waar je bent, die zorgen ervoor dat je niet gelooft dat je je eigen verlangens kunt vervullen. Reden genoeg om ze de deur uit te doen toch?!
Pak dat blaadje of documentje van gisteren er dus nog even bij en ga alle argumenten waarom het niet haalbaar zou zijn er eens bijschrijven. Alle praktische bezwaren, alle ja-maars, alle oordelen die jij of anderen erover hebben, alle redenen die al in je opgekomen zijn. Hopelijk wordt dat verhaal niet langer dan het scenario dat je had geschreven voor jezelf, maar waarschijnlijk wel. Dat is nu eenmaal hoe we geprogrammeerd zijn, met een hele hoop “kan niet”, “mag niet” en “is niet realistisch”. Maar hoe realistisch is dan de situatie die je nu hebt gecreëerd en die je graag wil veranderen? Hoe realistisch zijn de gedachten waarmee je dat hebt gecreëerd? Gedachten aan tekort, gebrek, ongemak, machteloosheid, enz. enz. zijn die realistisch? En heb je een héle goede reden om je aandacht daaraan te blijven besteden en daarmee steeds opnieuw hetzelfde te creëren? Als dat zo is, meteen doen!
Maar dat is niet zo, want dan had je dit scenario niet geschreven. Dan was dit onderwerp niet in je opgekomen als iets wat je graag wil veranderen. Dus;
Laat al die zogenaamde argumenten achter je, laat ze gewoon los omdat je je nu realiseert dat ze je niet dienen, of zet ze om naar het tegenovergestelde en blijf dat net zo lang doen en herhalen tot die nieuwe gedachten wortel hebben geschoten. Voor die oude, beperkende overtuigingen heb je ook je best gedaan, die heb je ook honderden keren herhaald. Op exact dezelfde manier ga je nu de nieuwe, opbouwende gedachten installeren. Soms lukt dat in een split second en soms moet je er meer tijd in steken. Maar op ’t moment dat je begrijpt dat deze oude gedachten en overtuigingen je wensen en verlangens bij je vandaan houden, heb je een dijk van een motivatie!
Schrijf je wensen en verlangens niet af, die zijn er niet voor niks! Y
