Eén van de meest zinloze gevoelens is spijt. Spijt hebben van wat je wel of juist niet deed. Je bent bezig met dingen die voorbij zijn, waar je helemaal niets meer aan kunt veranderen en al je aandacht is gericht op iets negatiefs. Wat je deed was stom, of het was stom dat je iets niet deed. In beide gevallen heb je te maken met een negatieve emotie over een moment in het verleden waar je niets meer mee kan.
De mens heeft zowel spijt over de domheden die hij begaan heeft als over de domheden die hij niet begaan heeft.
Paul Valéry, Frans dichter 1871-1945
Toch besteden we heel wat uren aan spijt hebben. Bijna allemaal zinloze uren waarin je heel veel leukere gedachten had kunnen hebben die je heel wat beters opleveren. Spijt voelt nooit goed en met negatieve gedachten trek je negatieve gebeurtenissen aan. Natuurlijk is het goed om even stil te staan bij datgene waar je spijt van hebt, maar de nadruk moet dan wel liggen op éven. Je overdenkt de situatie met als doel ervan te leren. Waarom gebeurde het, waarom deed je wat je deed, of waarom deed je het juist niet, wat hield je tegen en hoe kun je een volgende keer beter handelen of reageren. Eventueel kom je tot de conclusie dat een excuus wel op z’n plaats is en doe je dat zo snel mogelijk.
En dan is de zaak afgedaan. Klaar. Over en uit. Je kan er verder niets meer aan veranderen, je hebt ervan geleerd en nu kun je het laten waar het thuishoort; in het verleden. Maar dat doen we dus meestal niet. We blijven er vaak eindeloos in ronddraaien, het van alle kanten bekijken en er nóg maar eens met je vriendin over praten. Uiteraard komen we dan weer op hetzelfde punt terecht als alle vorige keren, want het verleden is niet ineens anders geworden. Weer een x-aantal uren waarin je hele mooie en constructieve dingen had kunnen doen…….
Je zorgen maken is ongeveer zo’n zelfde staaltje “de verkeerde kant op denken”. En ook daar kunnen we eindeloze uren aan besteden. “Stel dat…” en “Wat als…” staan beiden garant voor uren tobben over dingen die er NIET zijn. En nu hoor ik je denken “Ja nóg niet!“. En dat klopt, je weet helemaal niet wat er in de toekomst gaat gebeuren, maar is het dan zinvol om ieder mogelijk scenario tot in den treuren te gaan overdenken? Is het zinvol om al je aandacht te richten op alle beren die misschien wel eens achter één of andere boom zouden kunnen staan? Heeft het nut om vooraf alvast alles te bedenken wat er mis zou kunnen gaan en daar dan van wakker te liggen? Voel je je daar beter door?
Ik denk het niet. Ik denk dat je die uren beter kunt besteden aan vertrouwen. Vertrouwen op een goede afloop en die hele afloop al voor je zien. Je focussen op de mooie en positieve afloop en dat stemmetje wat “Ja maar wat als…” blijft roepen gewoon met z’n kluitje terug het riet in sturen! Het heeft geen zin om je zorgen te maken over wat nog moet gaan komen en zeker niet wanneer je alle negatieve scenario’s de revue laat passeren. Daar ga je je echt niet beter door voelen en dat geeft je zeker niet het vertrouwen dat je graag wil hebben. Het heeft misschien nut om de situatie even -ja weer éven- te overdenken met als doel de vraag of je er nog iets aan kunt voorbereiden of sturen. Maar als je tot de conclusie komt dat je er verder niets meer aan kunt doen, laat het dan ook los. Heb dan gewoon alle vertrouwen in een goede afloop en zie die in alle geuren en kleuren voor je.
Als jij besluit dat je het kan, dan is dat zo, dus dan hoef je je geen zorgen meer te maken. En elke situatie die buiten jezelf ligt heb je niet in de hand. Ook weer zinloos om bezorgd over te zijn. Niemand heeft er iets aan als jij je zorgen zit te maken, jij al zeker niet, dus laat het los. “Niet piepen voordat je geslagen wordt” roep ik altijd. Pas als er iets gebeurt kun je daarop reageren en eventueel handelen, niet eerder. Je hebt de situatie overdacht en daarbij kun je je voornemen wat te doen als. Maar meer ook niet. En heel vaak loopt de situatie dan toch nog anders dan jij had bedacht, dus waren zelfs die gedachten nutteloos. Meestal moeten we ook achteraf toegeven dat al dat tobben echt nergens voor nodig was, dus laten we dat nou gewoon van te voren al bedenken, dan hoeven we er niet aan te beginnen. 😉
Spijt hebben en je zorgen maken is alle twee de verkeerde kant op denken. Richt in plaats daarvan al je aandacht op het nu. Stel jezelf de vraag wat je nu, op dit moment kunt doen aan de situatie die je overdenkt en als het antwoord “niets” is laat het dan ook gaan. Laat het achter je als het over spijt gaat en laat het los als het tobben over de toekomst was. Het verleden is voorbij en de toekomst moet nog komen, we hebben alleen nu dit moment waar we iets mee kunnen. Gebruik dit moment voor mooie, positieve en constructieve gedachten waarmee je positieve gebeurtenissen creëert. Geniet van het NU in plaats van het te vullen met spijt over een moment in het verleden of zorgen over een moment in de toekomst.
