In het vorige artikel hebben we gekeken naar de waarheden waarmee we leven. De overtuigingen die je hebt geaccepteerd als waar. Dat gaat heel vaak onbewust. Je nam ze over van je ouders, vanuit eerdere ervaringen of omdat je iets zo vaak hebt gehoord dat je ging geloven dat het waar was. Vanuit die overtuigingen doe je weer allerlei uitspraken en het één houdt het ander in stand. Laten we dus ook eens kijken naar de uitspraken die je doet, want daarmee sta je jezelf ook in de weg.
“Al onze woorden zijn kruimels die afvallen van de feesttafel van onze geest.”
Kahlil Gibran, Libanees-Amerikaans schrijver en kunstschilder 1883-1931
Helpen je eigen uitspraken je bij het behalen van je doel(en)? Spreek je in motiverende en stimulerende termen? Praat je tegen en over jezelf zoals je dat ook zou doen tegen of over iemand waar je heel veel van houdt? Durf je open en eerlijk te zijn over je wensen en dromen? Doe je jezelf tekort als het gaat over jou, je uiterlijk of je capaciteiten? Praat je vaak en veel over je problemen of over je plannen en mogelijkheden? Leg je uit waarom het niet kan of vertel je welke geweldige oplossingen je hebt?
Je zegt wat je denkt en gelooft
Je doet je uitspraken vanuit de gedachten die je hebt en de overtuigingen die je gelooft. Als je dus wat vaker zou stil staan bij de toon van je gesprekken, kun je je bewust worden van je gedachten. Spreek je vaak in mitsen en maren die voorwaarden en beperkingen inhouden? Je kan iets doen mits….. (voorwaarden waar eerst aan voldaan moet worden) of je wil iets doen maar….. (reden waarom het dus niet kan). Luister eens goed naar alles wat na die mits of maar komt want daar zitten dus heel vaak de bullshit-verhalen, de excuses en uitvluchten.
Die mitsen en maren zijn geen waarheden maar die gebruik je om andere dingen te verhullen. Die verhullen dat je het eng vindt, dat je bang bent dat het mislukt, dat je geen flater wil slaan of iets heel stoms wil doen. Dat je gewoon het liefste in je comfortzone wil blijven waar alles vertrouwd en bekend is. Die mitsen en maren laat je vaak ook los op anderen die hun plannen enthousiast aan je vertellen. Soms omdat je ongerust bent dat het mis gaat, maar soms ook omdat je jaloers bent dat die ander de sprong wel durft te wagen.
Let ook op wat je beaamt
Als die ander enthousiast de sprong wil gaan maken, dan komen er allerlei goedbedoelde adviezen en waarschuwingen uit allerlei hoeken. Let dan eens op je eigen reactie. Praat je mee met al het pas-op en kijk-uit? Ben je het eens met alle waarschuwende geluiden? Beaam je de angsten en ongerustheid? Ook dat zijn dingen waarmee je uiteindelijk jezelf in de weg staat. Omdat het in je systeem gaat zitten en je er dan niet ineens heel anders over denkt wanneer je zelf een stap wil zetten in de richting van je dromen.
Meepraten met de overheersende mening gebeurt nou eenmaal heel gemakkelijk. Maar tel de volgende keer eens tot tien en gebruik die tijd om te bedenken hoe je er écht over denkt. Waarom zou die persoon bang gemaakt moeten worden met allerlei onzin die vermoedelijk nooit gebeurt? Zou het jou en die ander niet veel meer helpen als je enthousiast kon zijn? Wat zou het doen voor jullie (zelf)vertrouwen als je juist kijkt naar alle geslaagde en succesvolle voorbeelden? Kom je daar niet een heel eind verder mee….? Is het niet gewoon heel gaaf als iemand op weg wil gaan naar zijn of haar dromen en verdient die niet gewoon al jouw support?
Luister naar jezelf en hoor wat je gelooft.
