Jarenlang hield ik de gedachtengangen waarover ik hier schrijf voor mezelf. Mijn overtuiging dat je je leven zelf vorm geeft en zelf de touwtjes in handen hebt is rotsvast, maar ik ging er bij voorkeur niet over in gesprek. Het levert over het algemeen een weerstand op waar ik niet vrolijker van word en eindigt steevast met vragen als “Hoe zit dat dan met kinderen die ziek worden?“, of zelfs overlijden? En met mijn hond die ziek is?
Faith is taking the first step even when you don’t see the whole staircase.
Martin Luther King, Amerikaans predikant 1929-1968
In no-time moet je in de verdediging voor hoe je denkt en proberen mensen je te “vangen” met argumenten of vragen die zij briljant gevonden vinden, maar zelf ook niet kunnen beantwoorden. Ik beweer in geen enkel artikel dat ik op alle vragen antwoord heb, ik schrijf juist dat het leven één grote leerschool is, van het begin tot het eind. Maar ik beweer wel dat het leven je niet overkomt, dat je niet achter de feiten aan loopt, maar de feiten achter jou. Daar zijn ook voldoende bewijzen voor te vinden inmiddels en als je even terugkijkt in je eigen leven of dat van een naaste dan zie je meestal zelf de bewijzen daarvan ook.
Maar ik snap ook wel waar de weerstand vandaan komt. Als je je eigen leven vormgeeft en dat altijd gedaan hebt, dan ben je ineens zelf verantwoordelijk voor alles wat er in je leven is. Dat is meestal even slikken als het gaat over negatieve zaken. Voor al het moois kloppen we onszelf natuurlijk graag op de borst, maar voor die slechte relatie, rugklachten of een hopeloze baan zijn we écht niet verantwoordelijk, dat was iemand anders of waren de omstandigheden. Natuurlijk hebben we dat niet zelf gecreëerd, dan hadden we het toch wel positiever gemaakt?!
Ondanks alle bewijzen die er zijn, de self fulfilling prophecy, het placebo-effect of de werking van suggestie en dus ook autosuggestie, blijven we weigeren om de verantwoordelijkheid voor ons eigen leven te nemen. Het blijft vele malen makkelijker om anderen of omstandigheden de schuld te geven van jouw ellende, dan ligt de schuld ergens anders en kun jij je handen wassen in onschuld. En dan maar hopen dat ze het ook oplossen voor je. We zijn zo sceptisch met z’n allen dat we nog liever in de narigheid blijven hangen, dan de eerste stap te zetten zonder de hele trap te kunnen zien.
Maar de volgende treden van die trap ga je pas zien wanneer je die eerste stap zet! Wanneer je zelf de verantwoordelijkheid neemt voor de loop van je leven. Dus nu kun je nog een heel tijdje onderaan die trap blijven staan, maar dat zal je in ieder geval niets opleveren. Als je blijft doen wat je deed, blijf je opnieuw creëren wat je al had. Oké, dan bén je zelf verantwoordelijk voor alles, ook voor de narigheid, so what? Dat geeft je eindelijk de gelegenheid om er iets aan te gaan doen en het achter je te laten. Het geeft je de gelegenheid om afscheid te nemen van dingen die je niet meer wil, ongemakken en hindernissen die je niet dienen, je kan er waarschijnlijk wel een paar bedenken waar je best vanaf wil.
Accepteer die verantwoordelijkheid en ga lekker aan de slag met je gedachten en overtuigingen. Ga onderzoeken hoe je precies datgene kunt creëren wat je graag wil en afscheid kunt nemen van oude hindernissen en obstakels. Er staan 160 artikelen tot je beschikking op deze site, waar je allerlei praktische suggesties en ideeën in kunt vinden. Je hebt niks te verliezen, maar wel héél veel te winnen; een leven precies zoals jij dat graag ziet! Je trekt aan wat je uitstraalt, dus ga datgene uitstralen wat je graag wil ontvangen.
If you believe it anything can happen!
Its all about mindset Y
