Over het algemeen wíllen we van alles en nog wat. We willen eigenlijk wel meer sporten, we willen eigenlijk die cursus volgen, we willen vriend(inn)en vaker zien, we zouden graag van meditatie of yoga een gewoonte willen maken, een hobby verder uitbreiden en van dat schrijven nu écht eens ontdekken wat het je brengt. Je weet dat het je allemaal veel goed zou doen en het één en ander zou opleveren, maar toch doe je het allemaal niet. “Ik kom er echt niet aan toe”….. Maar waar blijft dan jouw tijd, want die hebben we allemaal evenveel?
“Omdat niets kostbaarder is dan de tijd, is er geen grotere spilzucht dan hem achteloos te verliezen.”
Marcel Jouhandeau, Frans schrijver 1888-1979
Ik weet dat ik een plan moet maken op dagen dat ik vrij ben. Anders wil ik zóveel dat de kans erin zit dat het geen van allen af komt. Ik ben een schrijver, dus dat betekent veel zitten, als ik daar niet bewust beweging tussen plan schrijf ik gewoon door en dat is geen aanrader. Maar gelukkig is het écht niet zo moeilijk om wat dingen op een rijtje te zetten en die één voor één af te werken. De avond van te voren maak je even een klein plannetje (in je telefoon of op papier) van de dingen die je in ieder geval gedaan wil hebben als de dag om is. Oké, ik heb iets meer tijd dan vele anderen omdat ik geen tv kijk, dus mijn dagen zijn iets langer….. maar ook dat is een keuze.
Waar kies jij voor?
En jij? Maak jij een plan? Weet je überhaupt waar je tijd blijft? Of besteed je die ongemerkt aan zaken waar je weinig of niets aan hebt? Verdwijnen de uren ongemerkt in social media of de televisie? Ben je ongemerkt aan het tobben of piekeren? Besteed je je tijd aan denken over de levens, beslissingen en meningen van anderen? Kun je zonder enig nut ineens een uur kwijt zijn omdat je liep te tobben over je baan of over een project wat nog niet eens is begonnen? Waar blijft je tijd en waarom denk je geen tijd te hebben voor dingen die je wel graag wil?
Heel vaak (té vaak) gebruiken we “geen tijd” als excuus en is het niet de ware reden waarom we dingen niet doen en voor ons uitschuiven. Ik weet bijvoorbeeld dat als ik van mijn schrijfwerk wegloop, dat dat maar heel zelden iets te maken heeft met hetgeen ik ga doen. Veel vaker wil het zeggen dat ik even niet weet hoe ik verder wil, of dat ik het stuk waaraan ik bezig ben bijvoorbeeld ingewikkeld of confronterend vind. Excuses dus. In plaats van weglopen zouden we beter de oorzaak even aanpakken natuurlijk. Waarom loop je hier vast of waarom vind je het moeilijk.
Veel teveel excuses
Ditzelfde geldt voor de dingen die je eigenlijk wel wil doen, maar waarvoor je zegt geen tijd te hebben. Ga eens kijken wat de échte reden is dat je het voor je uitschuift en constant uitstelt. Je vervangt namelijk de dingen die je écht iets opleveren voor activiteiten die je weinig goeds brengen (social media, televisie, tobben en piekeren). En negen van de tien keer ben je er achteraf ook niet bepaald blij mee of trots op dat je het wéér niet hebt gedaan. Wéér heb je op Facebook rondgehangen of voor de tachtigste keer een gesprek gevoerd over die ene collega die vervelend tegen je doet.
In het vorige artikel ging het over het dagelijks schrijven en hoe je dat aan kunt pakken. De vraag waarom je NIET doet wat je WEL graag zou willen is wellicht een mooie om als eerste in te duiken. Ga eens opschrijven wat er bij die vraag in je opkomt. Wat houd je tegen? Welke angsten of onzekerheden spelen een rol? Welke stappen durf je niet te zetten? En natuurlijk de eeuwige waarom, waarom en waarom? 
Klaag niet over hoe druk je het hebt, maar maak een plan waardoor je nooit meer hoeft te klagen…..!
