Je zou eigenlijk graag iets geduldiger zijn, wat langer of korter en dat melkboerenhondenhaar had ook wel anders gemogen. Je stoort je aan je eigen onhandigheid, schaamt je voor je puntneus en die eeuwige onzekerheid drijft je af en toe tot waanzin. Maar verder ben je best happy met wie je bent…..
Wanneer je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent.
Uit “Desiderata”, een gedicht in proza uit 1927 van de Amerikaanse schrijver Max Ehrmann (1872–1945).
We hebben nogal makkelijk een mening over anderen, maar wat we allemaal van onszélf vinden is helemaal een ongezouten verhaal zonder al te veel compassie. Je zou alle kritiek en oordelen die je in een week tijd over jezelf hebt, eens in één keer om je oren moeten krijgen, dan wordt het beeld snel duidelijk. Die ene persoon, waar je het je hele leven mee moet stellen, is vaak ook meteen de strengste en meest kritische die je kent. Ongenuanceerd en een tikje onvriendelijk wandel je met jezelf de dagen door.
Er is niemand die gelukkiger wordt van een hoop kritiek en ongezouten commentaar, van ontevredenheid en nooit goed genoeg zijn. Dat we kritiek krijgen van anderen kunnen we meestal niet voorkomen, maar dat we zo streng en ontevreden voor en met onszelf zijn wel. En het zijn juist de mensen die happy zijn met zichzelf en zich goed voelen over zichzelf, waar je je het prettigste bij voelt. Mensen zijn juist graag bij je en voelen zich op hun gemak bij jou als jij oké bent met jezelf. Met alles wat daarbij hoort.
Als je in de spiegel kijkt ben je dan oké met wat je ziet? Straal je uit wie je bent? Laat je jezelf echt zien zoals je bent? Ben je eerlijk naar jezelf en anderen? Weet je wie je echt bent? Kun je trots zijn op jezelf? Is het écht oké, of alleen acceptabel….?
Het is hard werken om echt 100% oké te zijn met wie je bent. In mijn geval om oké te zijn met lang en dun (tante Sidonia 😉 ). Om oké te zijn met mijn “talent” om chaos om me heen te creëren. Om oké te zijn met het feit dat ik geen moeder ben die altijd verantwoordelijk bezig is en weet wat ze doet, die geen taarten bakt en jarenlang geen snoep in huis had. Om oké te zijn met slechte keuzes die niet terug te draaien zijn. Om oké te zijn met angsten en onzekerheden. En om oké te zijn met pijnlijke herinneringen.
Maar dat harde werk is wel echt de moeite waard! Als je echt oké bent met jezelf, rust en tevredenheid kunt vinden in wie en hoe je bent, dan hoef je nergens meer naar op zoek. Dan is het leven goed zoals het is. Dan maakt het niet uit wat anderen vinden en oordeel je zelf niet meer zo hard. Alles wat je hebt en bent is oké, je verleden, heden en toekomst. Het is oké dat je niet perfect bent en je hebt nog steeds je wensen en dromen, maar je bent op de eerste plaats happy met jou. Je mág af en toe onzeker zijn, je mág een verleden met foute keuzes hebben en dat melkboerenhondenhaar mag ook gewoon. Allemaal volkomen oké.
Oordeel niet zo hard over jezelf, je bent oké zoals je bent. Bedenk wat het is wat je graag wil, waar wil je zijn over een maand, een half jaar of een jaar? Creëer een duidelijk en concreet beeld en zeg nee tegen alles wat daar niet aan bijdraagt. Ook en vooral tegen alle kritiek die je zélf hebt!
Wees lief voor jou, je bent oké.
