Je loopt tegen muren aan, het leven wordt moeilijk, je ervaart allerlei tegenwerking, de dingen gaan niet bepaald zoals je het graag zou willen. Steeds als je probeert je schouders er weer onder te krijgen, gebeurt er weer iets waardoor het je niet lukt. Je zit niet lekker in je vel, je bent moe en wordt langzaamaan ook een beetje chagrijnig. “Waarom gaat dan ook steeds alles mis!?”
Een echte beslissing is wanneer je een nieuwe actie hebt genomen. Als er geen actie is, heb je niet echt besloten.
Tony Robbins, Amerikaanse coach, spreker en schrijver 1960-
Omdat jij niet doet wat je graag wil doen, omdat je niet het leven leeft zoals je dat zou willen en je alle signalen die je daarop wijzen aan het negeren bent. “Wie niet horen wil, moet maar voelen“, dát dus. Als jij de keuzes niet maakt dan worden ze voor je gemaakt. Dan zorgt het leven ervoor dat er dingen gebeuren die je tegenhouden, die je wijzen op wat je aan het doen bent, die je duidelijk maken dat je een keuze te maken hebt, een beslissing mag nemen. En die signalen houden pas op als jij hebt geluisterd, dus al dat negeren is volkomen zinloos en zorgt alleen voor uitstel.
Waarom wachten?
We hebben het al eerder gehad over het scenario dat volgt als je dit stug vol blijft houden. Dan wordt het van kwaad tot erger, dan blijft het niet bij wat tegenwerking of niet lekker in je vel zitten, maar dan zullen de signalen heftigere vormen aannemen, totdat je wellicht met een burn-out volledig thuis komt te zitten. Helemaal niet meer in staat om te werken, laat staan te genieten van je leven. Waarom wachten op zo’n “oplossing”? Want in dit stadium word je natuurlijk gedwongen om stil te staan en om na te denken waar je heen wil met je leven. Maar waarom de keuzes niet eerder zelf maken, waarom niet eerder luisteren naar de signalen?
Wanneer ik aan mensen vraag wat ze graag zouden willen met hun werk of hun leven, is het meest gegeven antwoord “dat weet ik niet“. Toch denk ik dat we het diep van binnen allemaal weten. Je weet waar je gelukkig van wordt, wat je blij maakt, waar je energie van krijgt en wat je gemakkelijk afgaat. Maar negen van de tien keer hebben we zelf al allerlei redenen bedacht waarom precies dat toch echt niet kan. We zien niet hoe we kunnen komen waar we heen zouden willen.
De eerste kleine stappen
Maar ik denk dat heel veel (misschien wel de meeste) succesvolle of geslaagde mensen het hoe niet precies wisten. Maar ze hadden een wens, een droom en hebben die niet opgegeven. Ze zijn gewoon de eerste kleine stappen gaan zetten en die brachten hen weer op een nieuw (gezichts)punt waar weer nieuwe mogelijkheden zich aandienen. Wanneer je ’s nachts ergens heen moet rijden, zie je niet de hele weg, je ziet alleen de eerstvolgende 100 meter in je koplampen. Het zou heel raar zijn als je dan thuisbleef omdat je niet de hele weg kunt zien. Je gaat gewoon op weg in het vertrouwen dat de volgende 100 meter zich vanzelf aandienen.
Maar met de weg naar je wensen en dromen heb je dat vertrouwen niet, terwijl die precies hetzelfde verloopt. De volgende stappen dienen zich vanzelf aan, maar dan moet jij wel de beslissing nemen om die eerste stappen te zetten. Dat zijn dus die keuzes en beslissingen die zitten te wringen als het allemaal niet lekker loopt in je leven. Je onderdrukt wat je echt wil doen en zijn, je gaat tegen je eigen verlangens in en negeert alle signalen die het leven je geeft.
Je gaat die volgende stappen nooit zien als jij de eerste stappen niet zet. Je ziet niet wat er bovenaan de trap is als je niet besluit om die trap op te gaan. Blijf niet wachten tot het leven beslissingen voor je neemt, maar neem die zélf, liefst vandaag nog.
Waarom niet?!
