Terwijl je je problemen uit de doeken doet aan de buurvrouw, zit te malen over de reactie van je vriendin of herhaalt wat er op je werk allemaal fout ging, voel je dat je die kant eigenlijk niet op wil. Het voelt niet goed. Je wordt er niet vrolijk, blij of tevreden van, maar chagrijnig, teleurgesteld of zelfs boos. Je gevoel geeft duidelijk aan dat je aandacht gericht is op zaken die je niet wil aantrekken.
“Een vrouw kreeg een gedachte. Onmiddellijk riep ze haar gevoel ter hulp om te zien wat deze gedachte betekende.”
Ben Wolken, Nederlands schrijver en dichter 1924-1988
Maar we zijn verleerd om naar dat gevoel te luisteren. Niet alleen naar dat gevoel, maar bijna alle gevoel is uitgebannen. We zijn massaal in ons hoofd gaan wonen. Je moet met goed doordachte en liefst onderbouwde argumenten komen als je bijvoorbeeld iets wil gaan doen, of een beslissing moet nemen. Wanneer je met zoiets vaags aankomt als “dat voelt beter” dan kijken mensen elkaar eens aan en zie je de wenkbrauwen omhoog gaan. En dat terwijl bij álles wat je doet je gevoel wel het doel is…..
Je wil een ander huis, omdat je denkt dat je daar gelukkiger bent. Je wil graag die baan, omdat dat je een goed gevoel oplevert. Je hoopt dat je een fijne partner vindt, omdat je je dan gelukkiger voelt. Je hoopt op de staatsloterij-miljoenen omdat je je dan vrij en onafhankelijk kan voelen. Steeds opnieuw draait het om het gevoel dat iets oplevert en toch moet je er in de praktijk niet mee aankomen “Dat voelt beter”. Best gek eigenlijk dat we van gevoelens zoiets buitenaards maken, terwijl het uiteindelijk het doel van al je handelen is.
Zelfs de doelen die we aangeleerd krijgen; een goede opleiding volgen zodat je een goede baan krijgt waarmee je een mooi huis kunt kopen en een fijn gezin kunt stichten, draaien uiteindelijk allemaal om het gevoel dat het oplevert. Logisch, want dat is waar het leven om gaat; een goed gevoel, gelukkig zijn, dát is wat we allemaal nastreven. Gevoel dus!
Maar hoe kan het dan dat we zó massaal en zo gemakkelijk tegen ons gevoel ingaan? Dat we allerlei dingen doen waarvan we voelen dat ze niet op één lijn liggen met wat we wíllen, wat goed voelt? Deels omdat we verleerd zijn om dat gevoel op te merken en ernaar te handelen. Vaak heb je pas achteraf door dat het vanaf het eerste moment niet goed voelde en dus niet lekker liep. En deels ook omdat ons is geleerd je gevoelens te negeren. Je krijgt van jongs af aan aangeleerd dat het intellect belangrijker is. Goed leren, je huiswerk maken, feiten op kunnen sommen, kennis is macht leer je je hele leven. We zijn een groot deel van ons leven helemaal niet bezig met hoe dat voelt.
Kennis ís macht, vooral als het gaat om zelfkennis! Om weten wie je bent, wie je wíl zijn, hoe je je voelt, waar je van houdt, waarom je doet wat je doet. Is dat omdat je ouders het graag willen? Omdat je partner het van je verwacht? Omdat je denkt dat je daarmee indruk kunt maken op je vrienden? Omdat je dan leuk en aardig gevonden wordt? Of omdat het jóuw gelukkig maakt?
Je gevoel vertelt je non-stop of je op de goede weg bent. Of je op weg bent richting je zelfgekozen doelen, of je je op een positieve manier inzet voor je eigen geluk, of wat je doet en denkt een bijdrage zijn aan dat geluk. Het enige wat je hoeft te doen is luisteren. Je voelt het als je tegen je eigen natuur ingaat! Levert jouw baan je hoofdpijn op? Ga je al gespannen ergens op bezoek? Ben je het al normaal gaan vinden dat je rugklachten hebt? Krijg je nou eenmaal een rotgevoel van die persoon? Luister naar al die signalen, die zijn er niet voor niks.
Neem alle signalen die je krijgt serieus, zoals ik al vaker heb geschreven “als je luistert naar de fluisteringen hoeft er niet te worden geschreeuwd”. Wacht niet tot er alarmbellen gaan rinkelen, maar luister gewoon steeds naar wat je gevoel aangeeft. Ga eens op zoek naar jouw persoonlijke WHY. Waarom doe je wat je doet? Als het echt een bijdrage levert aan jouw levensweg zal het een positief antwoord en een goed gevoel opleveren en zo niet dan kun je nieuwe keuzes maken die je wél weer op weg helpen.
Wat is jouw WHY?
Waarom doe jij wat je doet?
Of waarom doe je niet wat je wel graag zou willen?