Als je al een kwartiertje of half uurtje naar je eigen gedachten hebt gekeken, dan ben je er al achter dat er een heleboel bedrijvigheid is daar in die bovenkamer. Het is daar al behoorlijk druk als je in je normale doen bent, het dagelijks leven waaraan je gewend bent. Maar in de vreemde tijd die we nu meemaken grenst het af en toe aan regelrechte chaos. We weten van heel veel zaken gewoon niet wat we ervan moeten denken, dus struikelen alle verschillende opties over elkaar, vermengd met twijfel, angst en onzekerheid.
Je zorgen maken is de verkeerde kant op fantaseren.
Olaf Hoenson, Nederlands stress-counselor en auteur
Wanneer wordt het leven weer normaal? Wórdt het wel weer normaal? Welke winkels gaan er straks nog terug open? Hebben we nog een stamkroeg en bestaat ons favoriete restaurant nog? Wat als ik weer aan het werk moet? Stel dat mijn geliefde of familie besmet raakt? Heb ik zelf straks nog een baan? Hoe betaal je alle rekeningen als je minder inkomsten hebt? Waarom wordt er gewacht op een vaccin terwijl er goede resultaten worden geboekt met bestaande medicijnen? Hoe kunnen ze mensen alléén laten sterven, zonder afscheid? Hoe gaat het met opa en oma, totaal geïsoleerd? Héél veel vragen en maar héél weinig antwoorden…..
En ja, dat doet uiteraard iets met mensen. Zoveel onzekerheden, angst en zorgen op één grote hoop maakt je wellicht aan het wankelen. Het zou in je normale doen al heel lastig zijn en nu velen van ons geheel of gedeeltelijk thuis zitten, met veel teveel tijd om na te denken, is het gevaar van een negatieve spiraal levensgroot. Het is een hele kunst om een beetje om al het coronanieuws heen te lezen, de radio en televisie toeteren het elk uur de kamer in en ook op internet kun je er maar moeilijk omheen. Weinig hoop op wat positievere input.
Je kiest je eigen gedachten, dat is een gegeven, maar dat is in deze omstandigheden best lastig. Steeds opnieuw wordt je aandacht wéér gevangen door alle bovenstaande angsten, twijfels en onzekerheden over de toekomst. Je kop in het zand is geen oplossing want ooit moet je toch echt weer om je heen kijken. Maar wat dan? Wat kun je doen om je staande te houden in deze onzekere en wellicht beangstigende tijden?
“Niet piepen voordat je geslagen wordt” is een goede optie. Het is een beetje mens-eigen om alle doemscenario’s de revue te laten passeren. Alles wat er mis kan gaan en tegen kan zitten keer op keer weer opnieuw overdenken en/of bespreken. Dat heeft geen enkele zin en kleurt je gedachten heel negatief. Natuurlijk kan het zinvol zijn om te bedenken wat je in deze tijd zou kunnen tegenkomen en wat je het beste kunt doen als dat gebeurd. Maar, daarmee is de kous af. Verder will you cross that bridge when you get there.
Opletten waar je met je aandacht bent is een tweede mogelijkheid. Ik werd op een gegeven moment echt kriegel van alle corona-info, het was overal, het één klopte niet met ’t ander, niets was prettig om te horen of lezen en het leek alsof er niets anders meer bestond. Het deed mijn gevoel geen goed, dus de alarmbellen gingen af.
Gelukkig héb ik geen tv dus dat is makkelijk, maar op mijn telefoon, Ipad en laptop kon ik er ook niet echt omheen. Ik heb dus wat nieuws-apps op stil gezet, mijn Ipad tot nieuwsvrije-zone verklaard en op de laptop staat Facebook (waar ik ook verschillende nieuwssites volg) niet meer standaard open. Nu kies ik zélf wanneer ik me informeer over de stand van zaken en bestaat mijn wereld buiten die momenten weer uit de zon die schijnt, vrienden, vriendinnen en collega’s die appen en een goed gesprek met een biertje en borrelnoten. Hier kan ik allemaal weer heerlijk van genieten, terwijl ik prima geïnformeerd blijf over de corona-situatie. Je hoeft dat echt niet in zesvoud te horen, richt je aandacht bewust op zaken die je goed doen.
En verder kun je je vertrouwen vergroten. Je vertrouwen in jezelf, in je lichaam, in de kracht van je gezonde verstand en in je medemensen. Natuurlijk zie je mensen dingen doen die jij niet zou doen, maar ik denk niet dat het helpt als we met de vinger naar elkaar gaan wijzen en elkaar terecht wijzen. Ik denk dat het helpt als we er voor elkaar zijn, elkaar steunen en onze eigen verantwoordelijkheid nemen. Een betere wereld begint tenslotte bij jou en niet bij die mensen die massaal in de bouwmarkt lopen. Zij zijn verantwoordelijk voor hun keuzes en jij voor de jouwe. Vertrouw op je eigen oordeel, maar verval niet in het veroordelen van anderen, daar is niemand bij gebaat.
Doe vooral wat goed voelt! Ga naar buiten, lees inspirerende boeken (of artikelen 😉 ), zoek bewust naar dingen die je aan het lachen maken, hou contact met alle mensen die je lief zijn en ont-spannn….. Laat je zorgen en angsten los en doe dingen waar je je goed van gaat voelen.
Zorg voor jezelf en voor elkaar!
#staysafe
