Soms bruisen we van de ideeën en hebben we wilde plannen, we worden er helemaal enthousiast en opgewonden van. Dít is het, dit is wat we willen doen, hier worden we helemaal blij van! Je loopt er al een tijdje mee in je hoofd en nu begint het een duidelijk plan te worden. En dan komt het moment dat je je plan ook met anderen gaat bespreken…..
Iedere idioot kan kritiek geven en de meesten doen dat ook.
Cyril Garbett, Brits aartsbisschop 1875-1955
Je hebt het helemaal bedacht en voor jezelf op papier gezet, je weet nu eindelijk wat je wil gaan doen. En dan gaat je omgeving zich ermee bemoeien. Ondanks het feit dat je de mensen met wie je het het eerste bespreekt zorgvuldig hebt uitgezocht, worden er toch pijlen op je plan afgeschoten. Door deze zorgvuldig uitgekozen mensen gebeurt dat nog voorzichtig, in de vorm van vragen. “Heb je hier wel aan gedacht?”, “Hoe ga je dit dan aanpakken?” en “Ben je niet bang dat….?”. Allemaal goed bedoelt en eigenlijk ook wel nuttig omdat het je aanzet tot nadenken over elk detail van je plan, maar het tempert je enthousiasme wel een beetje.
En dan heb je Kritische Kees nog niet eens gesproken. Dat zijn de mensen die je plan met de grond gelijk proberen te maken en het hele idee bij voorbaat al belachelijk vinden. Die zijn van het kaliber “Dat lukt je nooit”, “Daar verdien je geen reet mee” en “Dat hebben er al zóveel geprobeerd.” Dan moet je van goede huize komen om nog vertrouwen te houden in je plan en enthousiast te blijven.
Met deze mensen bespreek je je plannen uiteraard liever niet en dat is zeker in het begin ook de beste oplossing. Er zullen altijd mensen zijn die alleen maar op kritiek leven, die het leuk lijken te vinden om het enthousiasme van mensen de kop in te drukken. Die heb je liever niet in je buurt als je plannen nog geen stevige ankers hebben. Die kun je dan ook maar beter vermijden, daar komen geen constructieve bijdrages vandaan.
Werk eerst zelf aan je plannen. Aan het plan op zich, met alles wat daarbij hoort, maar ook aan je eigen gedachten. Je gedachten over je plan en je gedachten over jezelf. Bespreek in dit stadium je ideeën alleen met de mensen waarvan je weet dat ze je steunen en helpen. Dat ze je verder op weg zullen helpen en je zullen helpen het (zelf)vertrouwen op te bouwen dat je nodig hebt om je plan uit te voeren. Pas als je zelf helemaal overtuigd bent van je plan en het (zelf)vertrouwen hebt dat nodig is, kun je je weren tegen de kritiek van die mensen die daar lol in lijken te hebben.
En zelfs dan is het een vrije keuze of je je plannen met zo iemand wil bespreken. Het kan natuurlijk een goede test zijn. Als zij met alle gemak van de wereld allerlei gaten in je plan kunnen schieten en je (zelf)vertrouwen tot beneden het vriespunt weten te reduceren, dan is er nog wel wat werk te doen. En iemand kan natuurlijk ook een punt aankaarten waar je zelf echt nog niet aan had gedacht, negatief of positief. Je weet in het begin ook nog heel veel niet, dus dan kan de ervaring van anderen je ook helpen.
Zorg in ieder geval dat je goed voorbereid bent voordat je je plan de wereld in slingert. Ben je zeker genoeg dat je de kritiek aan kan? Lukt het je om het gewoon langs je heen te laten gaan? Je hoeft je helemaal niets aan te trekken van wat anderen te zeggen hebben. Het is jouw leven en jouw plan, je mag ook gewoon ‘t schijt hebben aan alle commentaren die je krijgt.
Als Edison zich iets had aangetrokken van alle ontmoedigende commentaren dan zaten we nu in het donker en als Josephine Cochrane haar plannen had laten varen dan moesten we nog steeds met de hand afwassen. Laat je niet ontmoedigen door de angsten van anderen. Zij zien beren op de weg vanuit hun onzekere gedachten, dat zijn niet de jouwe! Geef je plannen en wensen dus niet op omdat anderen het niet zien zitten! Colonel Sanders, de oprichter van Kentucky Fried Chicken heeft twee jaar door heel Amerika lopen leuren met zijn recept voor kip, hij liet zich niet ontmoedigen en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.
Zet je wensen en dromen dus op je to-do lijstje en ga ervoor!
